Nadia's Passies & Beproevingen (Voltooid)

Hoofdstuk 16

Mijn prognose over de stroeve verstandhouding met Karim, werd wederom bevestigd door Siham's berichtje.
Onze collega Helga, was die ochtend direct na de melding van de wijkagent, polshoogte gaan nemen bij Lina thuis.

Het bleek dat Karim vannacht stoned thuiskwam en in blinde woede Lina aanvloog, omdat ze hem vroeg waar hij de afgelopen dagen had geslapen.
Nadat de buren verontrustende, gestommel en geschreeuw hoorden, alarmeerden ze de politie.
Eindstand werd Karim geboeid meegenomen door de politie.

Gelukkig had Lina, op een paar blauwe plekken na, geen ernstige verwondingen en waren zij en de kinderen ongedeerd gebleven.
Inmiddels was er voor Karim, een huis en contact verbod, voor de eerste periode van tien dagen aangevraagd en toegezegd door de hulpofficier van justitie.

Lina kon nu in alle rust bijkomen en helder nadenken over haar destructieve huwelijk met Karim.
Of ze zich volledig kon herpakken om karim definitief uit haar leven te bannen, moest nog blijken.
Siham zou mij aan het einde van de dag de verdere procedure mailen.

Nadat ik mijn gsm in mijn tas stopte, zag ik mijn ouders in de verte achter het glazen pui, door de douanepoortjes lopen.
We liepen bijna rennend naar hen toe, en omhelsden elkaar minutenlang.

Mijn vader kon het niet laten om demonstratief zijn hand over Yonas groeiende buikje te strijken.
"Wesh geef je hem allemaal te eten Nora?, riep hij lachend terwijl hij aansluitend Imane kuste, en de speelse Jamal dolblij optilde.

Imane klampte zich stevig vast aan mijn moeders middel.
Na een dikke knuffel van yemma, stak de extraverte Imane haar mening niet onder stoelen of banken.
"En nu gaan jullie voorlopig niet meer weg oma!, riep ze wijzend met haar vingertje.

We liepen gezamenlijk naar de parkeergarage, terwijl mijn moeder honderduit praatte over de velen kilo's Marokkaanse lekkernijen die ze mee hadden 'gesmokkeld'.
Er was ook nog een lading van 20 liter olijfolie, en huishoudelijke spullen onderweg met een neef van mij.
Die was inmiddels al vanuit Marokko in zijn grote Suv onderweg naar Nederland.

Volgens mijn vader had mijn moeder de 'halve Rkempoe' voorraad in hun koffers geperst.
"Shkoon?, riep mijn moeder verontwaardigd naar mijn vader.
"Vergeet niet jouw volgestouwde emmertje babouche grondslakken, die je angstvallig voor de douane verstopte!, gaf ze mijn vader van repliek.

Het was als vanouds gezellig bij mijn ouders thuis.
Mijn vader speelde geknield op de grond met Imane en Jamal.
Nora en ik zaten uitgebreid in de keuken bij te kletsen, terwijl we mijn yemma hielpen met koken.

Dries en Yonas haalden onderuitgezakt op de bank, luidkeels hun jeugd herinneringen op.
Ze waren ondanks de lange woonafstand nog steeds dikke boezemvrienden.
Door Yonas leerde ik Dries kennen.
Die fase was samen met Imane's geboorte het beste wat mij ooit was overkomen.

Later op de avond, kwam Mounir langs om Yonas en Dries op te halen.
"We gaan effe met de anderen jongens in de stad chillen houbi, riep Dries, terwijl ze naar beneden liepen.
Ik kon nog net op tijd aan Mounir vragen, hoe het nu met hem ging, en of hij inmiddels tot rust was gekomen
"Welou rust??, riep Mounir spottend.

Hij gaf aan dat hij voor de aankomende week een ticket naar Marokko had geboekt.
Zijn vastberadenheid om zo snel mogelijk de scheiding met Latifa te regelen, nam nu duidelijk de overhand.

De laatste streek die Latifa hem flikte, heeft hem alerter en zelfs wijzer gemaakt.
"Ik laat niets meer aan het toeval over!
"Die kedeba en haar familie zijn er zelfs toe in staat om de gehele corrupte magistratuur van Marokko om te kopen, zei hij bedachtzaam.

Op zondagavond moesten we helaas weer afscheid nemen van Yonas en Nora.
We spraken af dat wij in de aankomende herfstvakantie een weekje bij hun zouden logeren.