Undeniably (AlyDen)

Chapter 15

AN: Medical Mission na mga besh! Haha.

Thanks na rin po sa mga votes niyo. Hindi ko inaasahan na may magbabasa nito but Geez! Anjan kayo o so salamat salamat.

Okaayyy! Ciao!

*

Hindi ako makapag-concentrate sa binabasang paperback dahil sa mabigat na bagay na nakapatong sa balikat.

At ang mabigat na bagay na to ay ang malaking ulo lang naman ni Valdez! Nakasakay kami sa isang shuttle  bus na magdadala sa'min sa Barrio Asinan, isang maliit na barrio sa lalawigan ng Quezon kung saan gaganapin ang medical mission.

Kasama namin dito sa loob ng shuttle ang mga iba pang student volunteer. I ended up sitting with her because this jerk refused to go unless I sit beside her.

Sinulyapan ko ito. She's sleeping soundlessly. Bakit ba kapag natutulog ito hindi ko mapigilang ikumpara siya sa isang anghel? But once she's awake and started talking, she immediately returned to the devil she was. Sana habang buhay na lang itong tulog. Hahaha!

Natatawa ako sa naisip. Hmmm... but maybe she was not really as bad as I thought. Dahil noong isang araw I saw the other side of her.

Flashback:

Patungo ako sa parking lot ng school. Doon kasi naghihintay ang sundo ko. Yes. I have a driver bodyguard. Our driver ensures to fetch me to and from the school everyday. Ayaw kasi pumayag si mommy na mag commute ako or magmaneho mag isa.

Ngmamadali ako sa paglalakad. Tapos na ang classes ko and papunta ako ngayon sa hospital ng family namin para kuhanin ang mga gamot na idodonate para sa medical mission.

Malapit na ako sa parking lot when someone stopped in front of me. At hindi ko na kailangan pang tumingala para malaman kung sino ito dahil sa leather jacket pa lang at familiar na musky scent nito ay alam ko na kung sino ang nakatayo sa harap ko ngayon.

After that last incident inside the greenhouse, nakakaramdam ako ng pagkainis kapag nakikita ko ito. Pero ang walanghiya, hindi nakakaramdam at umaakto na parang walang nangyari. Ipinagpatuloy pa ang pag uutos kaya sa paglipas ng mga araw lalo lang tumitindi ang pagkainis ko dito.

"Ano na namang kailangan mo? Kung may ipapagawa ka, bukas na lang. Busy ako ngayon."

"Pupunta ka sa hospital ngayon di ba? I'll come with you."

Nagsalubong na naman ang kilay ko ng wala sa oras. "Why?"

"Because I'm dying of boredom here I need some distraction, kaya halika na." Hinawakan na nito ang kamay ko at hinila patungong parking lot.

Binalewa ko lang ang kuryente na nararamdaman tuwing nagdidikit ang mga balat namin at agad kong binabawi ang kamay mula rito. "My driver is waiting for me. Kung gusto mong sumama then sumabay ka na lang sa'min."

"No way. We'll use my car. Tawagan mo na lang yong driver nyo at sabihin mo na sa akin ka sasabay."

Wala na akong nagawa nang hilain uli niya ako sa kamay. Binitiwan na lang niya ito nang marating namin ang parking lot at nasa tapat na ng itim na sports car. Halos itulak din ako nito papasok sa loob ng kotse. So ungentelwomanly. Mayamaya pa ay sumakay na rin ito at pinaandar ang sasakyan.