Wiersze

Mosty

Twoje zycie to echo,

A uczynki to głos.

A ty stoisz nad przepaścią.

Widzisz w ludziach to,

co sam masz w sobie,

To co cię przepełnia.

Nie ma żadnych barier,

Są tylko blokady istniejące w nas.

***********

Nad wielką przepaścią stoje,

Raz przed siebie spoglądam,

O siebie się jednak nie boje,

Cel przed sobą oglądam.

Stoję tu,

a mosty przede mną chcą mnie prowadzić!

Wzrok mój porwany w mglisty dół...

Szary obłok wyściela pustke,

Wielka konstrukcja na niej sparta,

Brama prawdy wciąż jest otwarta.

Most ten, co mi najbliższy,

Najbardziej zniszczony,

dawno nikt nim już nie kroczył,

Choć długo służył, teraz porzucony...

Tamte zaś piękne są i świecą,

Już wiem, że ból odległością wzniecą...

Wiesz co zrobię?

Pójdę starym mostem!

ON wytrzyma więcej...

Wisi swoim kosztem!

I choć liny trzeszczą,

A ludzie za plecami wrzeszczą...

Wsparty na marzeniach,

które legły z tamtych mostów...

Zdecydowałem się na pierwszy krok,

Nie był on łatwy,

ale każdy kolejny zbliżał do celu!

Nagle wewnętrzny głos,

mówi: " Popatrz, już widać koniec!"

Spojrzałem i tego się spodziewałem...

Życia nie da się brać całkiem poważnie!

Jeśli jeden most kończy, zaczynając drugim...

Ale musisz brać je na tyle poważnie,

Aby nie przestać przekraczać mostów!

*********

Oto co najbardziej pragniesz,

Musisz zawalczyć i walką to zdobyć,

Więc nie spodziewaj się, że marzenie,

Na drugim końcu spotykasz.

********
Dziękuje za przeczytanie i zapraszam do kolejnych wierszy już wkrótce.
Pozdrawiam!