Warto było Cię spotkać,
Żeby się dowiedzieć i zrozumieć,
Że umiem kogoś pokochać.
Ciągle nie wiem do końca,
czy dobrą drogą zmierzam.
Czy na końcu jest nagroda?
Czy może pustka?
Życie jedno tylko...
Od decyzji tej zależy.
A to szczęście może przede mną leży...
Niepewność przeklęta!
Czy zaryzykować...?
Ta miłość się nie skończy,
Czy mam na nią czekać?
Wiem, że jeśli poczekam,
Będę cierpiał wiecznie i stracę wszystko...
Albo będę najszczęśliwszy na świecie.
Boję się tej prawdy.
Tak mało zostało czasu.
Ty, który tym kierujesz...
Daj mi znak, czy warto walczyć.
Zrobię wszystko,
Jeśli będę wiedział, gdzie leży prawda.
Tak trudno czekać na coś,
Co może nigdy nie nadejść.
Ale wiem, że tylko to może uczynić mnie szczęśliwym.
Boję się tej prawdy!
*****
Dziś tekst pisany pod wpływem chwili... Dziękuje za przeczytanie i zapraszam wkrótce dalej.
Pozdrawiam!
CZYTASZ
Wiersze
PoesíaSłowa mogą leczyć albo pogłębiać rany. Mogą też zadawać nowe, więc ostrożnie dobieraj słowa, kiedy mówisz z kimś ważnym.. Bo czasu nie da się cofnąć... zapraszam na wiersze prosto z serca
