Ve beklediğim an gelmişti Taehyung hocayı görüyorum fakat arabayla değildi hemen düşünmeye başladım yol uzundu ve tabiki arabayla gitmeyeceğini için uzunca bir zaman birlikte yürüyecektik aklımdakileri bir kenera bırakıp gelmiş olan hocama(!!)gülümsedim.
-günaydın başkan
-günaydın hocam nasılsınız ev işini hallettinizmi?
-aslında tam bitiremedim desem yeridir...
-okuldan sonra yardım edebilirim eğer isterseniz.
-güzel olur fakat okul bir deneme sınavı yapacakmış çalışman gerek.
-sorun değil 2 3 saatliğine yardım edebilirim.
-kabul o zaman sınava okul çıkışı birlikte çalışmayı planlıyorum eğer işin yoksa kabul et lütfen.
Bir dakika hoca bana birlikte çalışmayı teklif etmişti gerçekten şoklar içerisindeyim ben hocamı seviyordum bu yüzden ona yanlış bir hareket yaparım diye korksamsa kabul ettim ve yürümeye başladık..
-hocam...
Diye söze atılmışken.
-okul dışında hocam diye seslenmeni istemiyorum lütfen okul dışında arkadaşmış gibi davranalım.
Demesiyle irkildim sevdiğim hocam bana bunları söylerken içim içimi yiyordu fakat onu sadece başımla onaylamakla yetindim ve devam ettim.
-peki sormak istediğiniz bir şey var mı?
-aslında var yu seo ben okula yeni geldiğim için fazla şey bilmiyorum.
Demesiyle okul ile alakalı herşeyi anlattım yolu neredeyse yarılamıştık.
Başkada konuşma geçmedi aramızdan hocam Taehyungun neden yürüdüğünü bilmiyordum sormakda istememiştim açıkçası okula geldiğimizde selam verip içeri geçtik okul çok hızlı bitmişti ve ben çok heyecanlıydım okul çıkışı hocamla ders çalışacaktım daha sonra evine gidip 2 3 saatliğine yardım edecektim.
Düşüncelerimden kurtulup gelen hocama baktım hoca demek içimi yakıyordu sanki onunla birlikte olamayacağımı düşünüyordum ve bu beni üzüyordu artık kabul etmiştim utanmayacaktım her ne kadar aramızda öğrenci öğretmen ilişkisi olsada aşkın yaşı yoktu ve her Şey olabilirdi.
-bizim siteye yakın bir cafe biliyorum okuldan uzak eve yakın olmak en iyisi..
Bu konuşmayı duyduktan sonra onu başımla onaylamayı tercih etmiştim arabayla gelmediği için yürüyerek cafeye gidecektik ve yürümeye başladık Taehyung hocamla okulun içinde pek fazla görüşemiyorduk fazla dikkat çekiyordu ama garip bir şekilde bana diğer öğrencilerinden daha yakın davranıyordu nedenini bilmiyordum ama bana sürekli yakın olabileceğimizi umudunu veriyordu. Sonunda cafeye ulaşmıştık ve bir masaya oturup ikimizde kahve istemiştik ve onun yanına geçip kitaplarımı çıkardım yandan çok güzel gözüküyordu kirpiklerini sayabilecek kadar yakın olmama rağmen ona uzun süre bakmak istesem bile buna izin vermeyen gözlerim kirpiklerinden ayrıldı ve kitaplarıma yöneldi daha sonra kahvelerimiz geldi ve konu anlatmaya başlayan hocamı dinlemekten ziyade yüz hatlarını ezberlemeye çalışıyordum uzun süren anlatımdan sonra konu bitmişti ve benim sıkıldığımı anlayan hocamın(!!) Bu kadar yeter sesiyle irkildim saat baya bir geç olmuştu ve daha hocamın evine gidip ona yardım edecektim çünkü evini tam olarak dizememişti hocamla birlikte yola koyulduk cafeden çıkar çıkmaz derin bir nefes almıştım. Hocamla eve girene kadar neredeyse hiç konuşmamıştık.
-Wov ev harika. Dememle irkilen taehyung hocam (!) Bana;
-Teşekkür ederim sadece kitaplığı düzeltemedim biraz fazla olduğu için. Demekle yetindi.
-Bana kitaplığı gösterirseniz yardım ederim.
-Bu tarafta. Diyerek eliyle işaret ettiği odaya yöneldim ve bu oda gerçekten harika bir odaydı siyahın ve koyu mor rengin bastırdığı bu oda adeta insanın çalışma isteğini artırıyordu.
~2 saat sonra~
-Hocam(!) Burası bitti.
Hocam dememe sinirlenmiş olucakki cafede söylediğini tekrar etti. Düşündüğümde aramızda fazla yaş farkı yoktu ve ona okul dışında Taehyung demeye karar vermiştim.
-Uhh harika olmuş kitaplığı bu kadar düzende tutacağını bilseydim hepsini sana yaptırırdım.
-Teşekkürler bende düzeni severim. dedim ve artık geç olduğunu eve gitmem gerektiğini söyleyip kapıdan çıktım.(Y/N:başka bi yerden çıkamam ztn aldjdhhdh)
~syglr~
