Sinful Purity

Απρόσιτη Έλξη

..Καυτά βλέμματα, έντονα συναισθήματα και φλογερά φιλια..
Ευτυχώς το ξυπνητήρι χτύπησε εγκαίρως, διακοπτοντας για 4η συνεχόμενη ημέρα το αλλόκοτο όνειρο μου. Η απόφαση μου να χασω καθε επαφή με τον έξω κόσμο την τελευταία εβδομάδα,  παριστανοντας την άρρωστη, έμοιαζε τώρα περισσότερο απο ποτε,  ορθή.  Επρεπε με καθε τρόπο να σταματήσω να τον σκέφτομαι  ωστόσο το υποσυνείδητο μου δεν φαινόταν να συνεργάζεται.
Η ξαφνική φυγή του απο την βιβλιοθήκη και η απειλητική διάθεση του στο να προσέξω , ήταν αρκετά ώστε να μου θυμίσουν ποιος ηταν ο σκοπός μου εδω. Είχε δίκιο,  έπρεπε
να προσέξω και αυτο ακριβως θα εκανα.

6 μέρες. Ακριβώς τοσο χρειάστηκα για να ανά συνταχθω και να επαπροσδιορισω τους στόχους μου εδω. Ειχα σημειώσει σημαντική πρόοδο στις εργασίες μου και βρίσκομουν και πάλι μπροστά στην ύλη.  Η Τραβις μετά την άρνηση μου για να βγουμε εκείνο το ίδιο βράδυ στο Σιν δεν ρώτησε πολλά καθώς μάλλον με ήξερε καλύτερα απο οσο ηξερα εγω τον εαυτό μου. Ένιωθα ευγνώμων για την διακριτικοτητα της.
Είχε έρθει όμως η ώρα,  η ζωή μου να μπει και παλι σε κανονικούς ρυθμούς.

Το ντουζ με ανανέωσε αρκετά και ο καφές που είχα φροντίσει να προμηθευτώ πριν το μάθημα μου έδωσε την απαραίτητη ενέργεια.
Οι ώρες περνούσαν και τα μαθήματα άλλαζαν. Ειχα αρχίσει να εξαντλουμαι αλλα μου είχε λείψει η παρουσια μου εδω. Δεν είχα χάσει ποτέ ξανα τόσα μαθήματα μαζεμένα όμως για ολα υπήρχε πρώτη φορά,  σωστά;  ισως αυτην να ήταν και η μικρή μου κρυφη επανάσταση έναντι στο τυπικό μοτίβο που ακολουθούσα πάντα.

Θα συναντούσα τις Τραβις και Ελι για γεύμα σε ένα μαγαζί που πρόσφατα είχε εγκαινιαστεί και υποσχόταν το πιο λαχταριστό μπέργκερ  σε ολόκληρο το Ροντζεστερ. Η κοιλιά μου έδειξε να αδημονει στην υπόσχεση αυτή.

"Ναι, αμέσως" άκουσα πριν σωριαστω στο έδαφος με εναν τελείως άγνωστο να βρίσκεται απο πανω μου. Αιφνιδιαστικα σηκώθηκε απο πανω μου και μου άπλωσε το χέρι του βοηθώντας με να σηκωθώ. Έφτιαξα τα ρούχα μου βιαστικά και ύψωσα το βλεμμα μου σε εκεινον. Με κοιτουσε αμήχανα και φαινόταν να βρίσκεται σε δύσκολη θέση.

"Με συγχωρείς,  εγω δεν είδα και έστριψα βιαστικά να φύγω και εγω επεσα πάνω σου και συγ.."

"Μην ανησυχείς δεν χρειάζεται να απολογείσαι, ειμαι μια χαρα οπως βλέπεις" διακοπτοντας τον, του είπα ευγενικά και φάνηκε να χαλαρώνει.

"Λοιπόν εδω Σπουδάζεις; " αποφάσισα να ρωτήσω προκειμένου να σπάσει λιγάκι η αμηχανία. ."Παρεμπιπτοντως ειμαι η Ισαμπελα"

"Ειμαι ο Ρικ και ναι φοιτω εδω" κατέληξε. .ωραίο ονομα σκέφτηκα,  ταίριαζε αρμονικά με την ήσυχη παρουσία του και τα γλυκα χαρακτηριστικα του. Μου ηταν συμπαθής. Πιασαμε για λίγο την κουβέντα και βρήκαμε να εχουμε αρκετά κοινά οι δυο μας . Μοιραζομασταν κάποια μαθήματα μαζι και ομως δεν είχε τύχει να τον προσέξω ποτε. Αμοιβαίο, κατα τον ίδιο.

"Παραλίγο να το ξεχάσω,  πρεπει να φύγω θα συναντήσω τις φίλες μου λίγο παρακάτω στην νέα μπυραρία αλλα χάρηκα για την γνωριμία Ρικ, ελπίζω να σε δω σε κάποιο μαθημα"

"Και εγω χάρηκα Ισαμπελα. Καλα να περασεις και... Ισαμπελα.. τι θα έλεγες αν βγαιναμε κάποια στιγμή ξερεις.. να τα πουμε καλύτερα; " Είχε κοκκινησει πραγματικά καθώς μιλουσε και  βρήκα τοσο χαριτωμένο τον αυθορμητισμό του. Ήθελα σίγουρα να επενδύσω τον χρόνο μου σε μια συνάντηση μαζι του και στην προοπτική μιας νεας φιλίας.  Δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ περισσότερο έτσι έκοψα ενα χαρτί και αφου σημείωσα τον αριθμό μου του το έδωσα.

"Τηλεφώνησε μου" .
Κούνησε καταφατικα το κεφάλι του και απομακρυνθηκε απο κοντα μου την στιγμη που εγω ειχα ήδη προχωρήσει προς την έξοδο.

Με κάποια λεπτά -ασυνήθιστα για μενα- καθυστέρησης εφτασα στην μπυραρία και βρήκα τα κοριτσια να με περιμένουν σε ενα στρογγυλό τραπέζι.  Φίλησα την κάθε μια τους ξεχωριστά αφού απολογήθηκα για την ολιγόλεπτη αργοπορία μου.

Τα μπέργκερ ηταν κατι παραπάνω απο λαχταριστά  και ειχα πεσει κυριολεκτικά με τα μούτρα στο πιατο μπροστά μου. Αν ηταν εδω η μητέρα μου πιθανότατα θα με οικτιρε για την λανθασμένη στάση σώματος και την λαιμαργία μου αλλα πραγματικά, δεν μπορούσα να αντισταθώ.
Η ώρα περνούσε ευχάριστα με εμας να λεμε τα νεα μας. Μου ειχε λειψει ολο αυτο. Στην συνέχεια παίρνοντας τον λογο διηγήθηκα συνοπτικά την νεα μου γνωριμία. Πιστεύω πως θα συμπαθουσαν και εκεινες τον Ρικ και θα καναμε ολοι μαζι καλη παρέα.

"Δηλαδή έχεις ραντεβού" αποφάνθηκε η Ελι και αμέσως έσβησα την προηγούμενη σκέψη μου. Με ξάφνιασε η ερώτηση της και εισήγαγε μεσα μου ένα ερώτημα  που δεν είχα σκεφτεί μεχρι τωρα. Δεν είχα κάποια απάντηση για εκείνη αλλα δεν ειχα κάποια απάντηση ουτε και για εμενα.

Ειχα όντως ραντεβού;