Sinful Purity

Ζωηρή Νηνεμία

"Και που πήγατε; σε φίλησε;  τι συζητήσατε; προχωρήσατε;"
"Ωω Μαρθα τι λες; σιγά μην προχώρησαν τοσο γρήγορα. Μοναχα το πρώτο ραντεβού ήταν"
"Ναι αλλα πλέον όλα γίνονται απο το πρώτο ραντεβού.  Εκεινος ισως έκανε κάποια κίνηση, άντρας ειναι σίγουρ"
" ΚΟΡΙΤΣΙΑ!!! ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ , ΣΑΣ ΑΚΟΥΩ"  κουνησα τα χέρια μου μπροστά στα πρόσωπα τους σε ένδειξη χαιρετισμού μήπως και συνειδητοποιησουν πως είμαι και εγώ εκει. Εδώ και 45 λεπτά τόσο η Τραβις οσο και η Μάρθα με την Ελι με έχουν βομβαρδίσει με ερωτήσεις και οταν αποφάσισα διακριτικά να τις αγνοήσω , ξεκίνησε η ασυναρτησιολογια. Εκτιμώ το ενδιαφέρον τους σχετικά με το ραντεβού που είχα με τον Ρικ ωστόσο ο αμείωτος ρυθμός ερωτήσεων που δέχθηκα ενέτεινε τον πονοκέφαλο μου. Και νόμιζα πως ειχα τιμωρηθεί αρκετά για σήμερα με  11 ωρες μαθημα. 
"Κοριτσια ! Αρχικά τα πέρασα πολύ ωραία,  η ταύτιση απόψεων ήταν κατι παραπάνω απο εμφανής. Ήταν πολύ ευγενικός και κυριος, δεν έκανε τίποτα που να μου προκαλέσει αμηχανία και να με φερει σε δύσκολη θεση. Πραγματικα τα περασα ωραια!"
" Όταν μιλουσες νόμιζα πως βγηκες με κάποιον θείο σου. Τι ταύτιση απόψεων και μαλακιες; θα ξανά βγεις μαζι του; "
επισήμανε η Ελι και δεν μπορούσα πάρα να γελάσω με το αυθόρμητο σχολιο της ενω βρέθηκα απροετοιμαστη στην ερώτηση της. Αληθεια, είχα περάσει ωραια αλλα δεν ξερω αν θα ξανα ήθελα να βγω μονη με τον Ρικ. Η συνάντηση μου με εκείνον προσεγγιζε σε ανησυχητικό βαθμό τις συναντήσεις που εχω και με την μητέρα μου και ... υποτίθεται πως ήταν ραντεβού. " Αυτό ειναι Ισαμπελα ή απλως δεν μπορείς να ξεχασεις τον αλλον; "  μου υπενθύμισε για μια ακόμη φορά το υποσυνείδητο μου και αδυνατούσα να διαφωνήσω μαζι του. Πραγματι εκείνος δεν έφυγε στιγμή απο το μυαλο μου , δημιουργώντας μονο αρνητικές σκεψεις. Τα πνευμόνια μου φουσκωσαν με εγωισμό.  Δεν γίνεται να έρχεται απρόσκλητος στις σκεψεις μου. Φτάνει. 
"Εννοειται πως θα ήθελα να ξαναβγω μαζί του.  Θα του στείλω τώρα να δω αν θελει να βγουμε το βράδυ"  ειπα με μια ανάσα χωρίς να επεξεργαστώ περαιτέρω τα λεγόμενα μου. Με την  ειδοποίηση πως το μήνυμα παραδόθηκε , κατάλαβα τι ειχα κανει. Και μόνο στην σκέψη του Τελλερ , το μυαλο μου αντέδρασε στέλνοντας σε κάποιον άλλον μήνυμα ζητώντας του,  δεύτερο ραντεβού. Τόσο ηλιθια.  Τόσο απελπιστικά απερι... δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω όταν το κινητό μου με ειδοποίησε για κάποιο μήνυμα. Ο Ρικ είχε κιολας απαντήσει και για κακη μου τύχη η απάντηση του ήταν θετική. 
"Πρέπει να βρούμε τι θα βαλεις,  θα πάθει την πλακα του σήμερα,  τα μαλλια ίσια για να τονίζουν όμορφα το πρόσωπο σου "
"Οχι ας της τα κατσαρωσουμε λίγο , θα αναδεικνύει την πιο θηλυκή πλευρά της"
"Αν της τα καναμε κοτσιδα; έχει πολύ ελκυστικο θώρακα για να τον κρύψει "
Τα κορίτσια είχαν ήδη ξεκινήσει τις προετοιμασίες για μενα, χωρις εμένα,  και κανονικά, θα έπρεπε να ήμουν ευγνώμων που οι φιλες μου χαίρονται για την ζωη μου αλλα οι αντιδράσεις μου, μοναχα αχαριστια φανερωναν. Πάντως για τωρα χαιρόμουν που ήταν απασχολημένες με την επιμέλεια της εμφάνισης μου γιατί μου δινόταν λίγος πολύτιμος χρονος να χαθώ στις σκεψεις μου.  Γιατί έστειλα μήνυμα στον Ρικ; το αίσθημα ενοχής άρχισε να με κατακλύζει και εκεινη η φωνούλα πως παω να τον χρησιμοποιησω δεν έλεγε να σωπασει. Σιχαινόμουν να νιώθω πως  χρησιμοποιώ τους άλλους γιατί μου θύμιζε το υποχείριο που ημουν ολα αυτα τα χρονια για την οικογένειά μου. Αλλα μήπως δεν τον χρησιμοποιουσα τον Ρικ; Μήπως όντως άξιζε να δώσω άλλη μια ευκαιρία; η απάντηση έμοιαζε τόσο μετέωρη όταν έκλεινα τα μάτια μου και εμφανιζόταν Εκεινος.