My Teacher Is My Boyfriend[✔️]

Chapter Fourteen

Jachelle Pov.

Yes today is our graduation day kinakabahan ako pero mas kinakabahan ako para next week dahil next week ay ang araw ng kasal namin ni Kaizer.

But focus muna ako ngayon dito dahil ngayon ang araw ng Graduation namin at ngayong araw na rin na ito matatapos ang pagtatago namin ni Kaizer simula ngayon masasabi na namin sa lahat na may relasyon kami at masaya kami dahil kami parin hanggang sa huli.

(A/N:sorry readers kunti lang yung scene sa school sorry talaga)

ⓣⓘⓜⓔ ⓢⓚⓘⓟ.

Nag lalakad na ang lahat papuntang upuan nila at kasama ang mga parent/s nila na mag sasabit ng mga medaliya nilang matatanggap sa araw na ito.

Syempre ang kasama ko ngayon sila Mom at kuya.

"Anak I'm so proud of you kaya nga mahal na mahal kita"sabi ni mom

"Me too I'm proud of you because you are my little sister"sabi ni naman ni kuya"an i love you too"sabi niya niyakap ko naman silang dalawa ang sweet ng family ko grabe swerte ko.

"And now our class Valedictorian!...

Jachelle Mae Clemente"

Sabi ni Kaizer oo siya yung tumayong speaker/ Mc sa harap sipag ng boyfri.... I mean fiance ko hahah kinikilig nanaman tuloy ako.

Umakyat na ako sa taas kasama si Mom at kuya sinabit nila lahat ng medals ko saakin at binigay na saakin ng may ari ng school at deploma ko.

Bumaba na sila mom at kuya dahil sasabihin ko n ayung valedictorian speech.

"Now let's for our valedictorian for her valedictorian speech."sabi saakin ni Kaizer pumunta na ako sa gitna ng stage para sabihin ang Speech ko.

"Good morning sainyong lahat ngayon ay nag sama sama tayo dito upang ipagdiwang ang ating pagtatapos ng collage siguradong lahat ng mga magulang na nandidito ngayon ay masaya dahil nakapagtapos ng pag-aaral ang kanilang mga anak....

Sa lahat ng mga binagdaanan natin alam kong kakayanin natin lahat tignan mo ngayon tayong lahat at tutungtong na sa bagong yugto ng ating mga buhay hindi bulang mga students kundi bilang mga professional sa mga trabahong gusto natin pero hindi natin maaabot ng mga ito kung wala ang ating mga magulang sila yung nandiyan nung mga bata pa tayo ang mga nanay natin ay dinala tayo sa kanilang mga sinapupunan ang siyam na buwan at ang mga tatay naman natin ang katuwang nila sa pagpapalaki saatin ng maayos nandiyan sila kung kailangan mo sila, sila rin yung tumutulong saatin nung mga panahong nahihirapan na tayo....

Pero hindi mawawala yung mga kapatid mo na kahit mapang-asar alam mong mahal ka....

Bilang Valedictorian ng ating paaralan hindi ko hahayaang masira ang aking mga pangarap

Bilang lang collage students ay hindi biro dahil ito na yata yung pinaka mahirap na school year ng mga students pero worth it naman lahat ng mga ito dahil pag nakapag tapos ka at nakuha mo ang gusto mo magiging masaya ka na at matututo kang mas maging masipag sa pag tupad ng iba mo pang pangarap...

At ang mga medals na natanggap ko para ito sa parents ko at sa kuya ko na nandiyan lang para saakin naka support at laging nimamahal ako....

But being a class Valedictorian is not easy because other people will expect big...

But i will keep doing my best to show others the real meaning of education and love of their love one's.....