Until You Love Me

☆9☆

Sorry po kung maikli yung mga updates ko. Masyado po kasing busy. But dont worry guys I do my best to end this story.

Thank you po sa mga readers☆☆☆☆☆
_____________________________

Continuation....

#Confession

Nasa rooftop na kami. Siya mismo ang nagdala sa akin rito. Pareho kaming nakaupo sa sahig at nakatingin sa milyon-milyong bituin.

"Anjo ayus ka lang?"nag aalala kong tanong kanina pa kasi siya tahimik simula nung dumating ako at nang makaakyat kami rito.

"Anong gagawin mo kung sakaling may mahal na ang taong mahal mo?"biglang tanong nito at tumitig sa mga mata ko. I feel awkward kaya ako na ang umiwas ng tingin. Umayus ito ng upo at hinawakan ako sa mukha.

"Answer me"mahinahon na dagdag pa nito. Napatingin ako sa mata niyang kumikislap. Gaya ng mga bituing sumisilip sa amin.

Kailan ko ba pinangarap na sana ay matitigan ko ng ganito kalapit ang mga mata niya at matitigan ng malapitan ang gwapo niyang mukha. Gusto kong mangiti dahil natupad ang isa sa mga pangarap ko.

Kitang-kita ko kung paano siya lumunok sa harapan ko. Marahan kong ipinikit ang mga mata ko. Baka kasi mahirapan akong masabi ang sagot ko

"I love you but if you love someone else....."iminulat ko ang mga mata ko at buong tapang na tumitig sa kanya.

"Handa akong pakawalan ka"nagsimula nang tumulo ang mga luha at hindi na ako nagsayang ng oras pa para pahidin iyon.

Dahan dahan niyang inilapit ang mukha niya sa akin at hindi ako gumalaw.

Ganun na lamang ang panlalaki ng mata ko nang maramdaman ko ang mainit niyang labi sa labi ko. Agad din itong humiwalay at napaiwas ng tingin. Tumayo ito at tumakbo na palayo sa akin.

Naiwan ako roon at hindi makagalaw. Sobra na ang kabog ng dibdib ko na siya lamang ang laging dahilan. Hindi ko alam kong gaano na kapula ang mukha ko ngayun basta ang alam ko ay nag iinit ang magkabilaan kong pisngi.

Wala sa sarili akong napahiga sa sahig at napatingin sa mga bituin. Napangiti ako sa tuwing bumabalik sa akin ang alala na hinalikan niya ako. Ang sarap sa pakiramdam ang gaan gaan ng dibdib ko ngayun. Hindi tulad ng dati na puro na lang ako buntong hininga dahil alam ko naman na mag o-open na naman siya ng topic tungkol kay Tammy.

"Francine!"napaupo ako bigla sa biglaang pagtawag sa akin ni Harold na hinihingal at kadarating lang.

"Why?"i suddenly asked him. He looked at me tsaka mabilis na tumakbo sa akin at niyakap ako.

"Kanina pa kita hinahanap"saad nito at kumawala sa yakap. Tinitigan ko siya at ganun rin siya.

"Where is Tammy?"i asked him. He breath heavily like there is something wrong.

"She's with Anjo now so....dont worry 'bout her"anito at umupo ng maayus sa tabi ko. Napatingin rin siya sa taas at sunod sunod na bumuntong hininga.

"I want to tell you something"kinakabahang saad nito. Nakuha nito ang buo kong atensyon kaya napatingin ako sa kanya at hinihintay ang gusto niyang sabihin.

"We become a good friends right?"
Tanong nito na agad kong tinanguan. Naging mabuting kaibigan sa akin si Harold at lagi siyang nandiyan kapag kailangan ko siya.

"But now I think......I already fall in love with you"sabi nito dahilan ng pagkunot ng noo ko. Napatingin ako sa mata niya at alam kong nagsasabi siya ng totoo. Gusto kong gumalaw at tumayo pero parang nakadikit na ako sa kinauupuan ko.

I'll never guess he would confess his feelings for me....in this situation. Hinawakan niya ang kamay ko ng mahigpit at hinalikan ito na ipinapakitang siya ay maginoo kahit naman hindi.

"Just let me love you...please"he pleaded and its hurt to see him in this way. Wala akong magawa dahil iba naman ang tinitibok ng puso ko.

"So-sorry"mahinahon kong sambit. Nangilid ang luha ko ayuko siyang saktan pero ayuko rin siyang umasa pa sa isang bagay na hindi naman mangyayari. May mahal na ako at si Anjo iyon.

"Si anjo ba?"malamig na tanong nito at tinitigan ako ng mabuti kahit pa ayukong sabihin dahil maaari silang mag away ay napatango na lamang ako.

Bumuntong hininga ito at nagulat na lamang ako sa sunod niyang ginawa. Hinila nito ang batok ko at marahas na hinalikan. Kusang tumulo ang mga luha na kanina ko pang pinipigilan. Itinulak ko ang dibdib niya upang mapalayu siya sa akin ngunit hindi man lang ito nagpatinag dahil mas lalo niya lang hinigpitan ang hawak niya sa palapulsuhan ko.

Bumaba ang halik niya sa aking leeg at sunod sunod na paghikbi ang pinakawalan ko.

"Tama na Ha-harold!"sigaw ko za kanya ngunit para itong walang naririnig.

"Tulong"mahina kong bulong nanghihina na ang buo kong katawan at hindi ako makalaban. Napamulat na lamang ako nang maramdaman kong nawala ang humahalik sa akin kanina. Nakita kong nakahandusay na sa harapan ko si Harold habang abot hininga naman ni anjo ang hininga niya. Napatakip ako sa bibig ko at hindi na napigilang mapahagulgol.

"Shhh your safe, stop crying please"sabay yakap sa akin ni Anjo. Si tammy naman ay pilit na ginigising si Harold. Damn! I never thought he can do that. His now difefferent. Hindi siya ganyan. Hindi ganyan ang nakilala kong Harold. Hirap ako sa bawat paghinga na tila may nakadagan na mabigat sa aking dibdib.

"Bakit mo ba ginawa yun Anjo?!"sigaw ni Tammy kay Anjo. Hinarap siya no Anjo at kita ang sakit sa mata nito habang nakatingin kay Tammy.

"Hindi mo ba nakita ang ginawa niya kay Francine!"galit na anito. His eyes become darker as he looked at Tammy. But Tammy never been sxared of him because she know Harold love her.

"Hindi niya kasalan iyon. Francine should be blame for this. Kung hindi lang sana siya malandi himdi gagawin mo Harold iyon"naiiyak na ani ni Rammy. My chest hurt

"Im not like that Tammy, you know I cant do that"sambit ko kasabay ng aking pagtayu. Maging si Amjo ay maparayu rin.