Beyaz Krizantem (KaiHun)

1. BÖLÜM (Bitti Rüya)

    

    Sol karın boşluğuma tekme ile havada savrulup bir metre ötedeki ağaca çarpmıştım. Burnumdaki kanlar durmaksızın akmaya devam ediyordu. Acıdan nefesim kesilmiş gözlerimden yaşlar boşalıyordu.

      Ben herzaman pamuklar içerisinde büyümüş,her şeyden sakınarak ve korunarak yetişmiş bir çocuktum. Doğam gereği çelimsiz bir vücuda sahiptim ve neredeyse hiç ihtiyacım olmadığı için kendimi savunmasını bilmezdim. Şu durumumda kendimi savunmayı öğrenmememin ne kadar büyük bir hata olduğunu yeni idrak ediyordum. Eğer babama biraz daha itiraz edip dövüş dersleri almayı kabul etseydim şimdi karşımda bana hırlayan betalardan kurtulmanın bir yolunu bulabilirdim belki de.

    Dönen başım ve kararan görüşümle bilincimin kapandığını hissediyordum. Gözlerimi tekrar açtığımda kaçtığım delikte olacağımı bilerek.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

    Tekrar yerine gelen bilincimle yavaş yavaş sağa sola sallandığımı farketmiştim. Kollarımı oynatmayı denesem bile hareket edememiştim. Sonunda gözlerimi aralamayı başarabildiğimde birinin sırtında taşındığımı görmüştüm. Konuşmayı denediğimde ağzıma bağlanmış bir kumaş parçası yüzünden konuşamamıştım. Yapabildiğim sadece sıkı sıkıya bağlanmış ellerim ve ayaklarımla  çırpınmaya çalışmaktı. Uğraşlarımın sonuçsuz kaldığını görünceye kadar çırpınmaya devam ettim ama sonra pes etmek zorunda kaldım. Sonunda kendimi sakinleştirebildiğimde vücudumdaki ağrılar kendini göstermeye başlamıştı. Karnım o kadar ağrıyordu ki orada kafam kadar bir morluk olduğuna emindim. Bazı çatlak kemiklerim yeni yeni kaynamaya başlamışlardı ve sızıları sanki kollarım ve bacaklarım kopuyormuş hissi veriyordu.

     Son birkaç gündür olduğu gibi bugünde başarısız kaçma girişimimin sonuçlarının bedeleni ödüyordum. Bunu hak edecek ne yaptığımı düşündüm. Oysa ki herzaman iyi bir çocuktum. Büyüdüğümde de kimseye bir zararım dokunmanış iyi bir insan (ya da kurt) olmaya çalışmıştım. Kendim için yaptığım tek şey beni ve benim gibi omegaları ezmeye çalışan alfaların boyunduruğu altına girmeyi reddederek sürüyü terk edip insanlar arasında yaşamaya başlamamdı ve ben onu da yüzüme gözüme bulaştırmştım.
   
    Acıdan sızlayan bacaklarım bu hayattan kaçışım olmadığını tekrar hatırlatmıştı bana ve tekrar geri dönmek istemiştim. Her şeyi geride bırakıp, hiçkimseyi umursamayıp, herkesi terk eden Sehun'a. Korkusuz ve tereddütsüz kendine yeni bir sayfa açan cesur Sehun'a. Mutlu bir geleceğin umudu ve hayalleriyle canla başla çalışan, hiçbir şeyden şikayet etmeyen güçlü Sehun'a. Ama... Bitti rüya!

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Kısa bir bölümle tekrar karşınızdayım. Ben kısa ve sık bölümler atmayı düşünüyorum ama bundan rahatsız olacaksınız biriktirip biriktirip atabilirim bölümleri. Siz nasıl istiyorsanız öyle olsun.  Açıkçası bu kadar okunma bile benim için süpriz oldu çünkü öyle çok güzel bir yazım üslubum ve aman aman güzel bir kurgum yok. Bu yüzden çok mutluyum. Herhangi bir yazım yanlışım varsa ya da anlatım bozukluğu yapmışsam söyleyin hemen düzeltirim. Yazarınız hepnizi çok seviyor. Hepiniz sağlıcakla kalın 🤗. 

Ilk oyumu ve ilk yorumumu aldığımda ben temalı;