Immortal Blood

Chapter 8: Death

I’m cold.

Nagkamalay ako sa isang hindi pamilyar na lugar, iba ang suot kong damit, nawala na ang magarang damit sa palasyo at napalitan na lamang ng itim na t-shirt at itim na pantalon. Nasa isa akong lumang bahay sa Lower City.

 Nang nilibot ko ang mata ko sa kwarto ay nakatayo malapit sa bintana ang lalake na huling nakita ko bago ako mawalan ng malay.

“Asan ako?” bulong ko, pero pakiramdam ko ay namumuo ang boses ko kaya parang hangin lang siya na lumabas sa bibig ko.

“In my house” he whispered.at hindi pa rin siya tumitingin sa akin, nakatalikod lamang siya at halos kumikinang ang itim niyang bohok sa liwanag. Nakasout din siya ng itim na damit na may mahabang manggas. Hindi ako makapaniwala na siya ang lalake na nakita ko na patay sa labaratoryo at ngayon ay nakatayo at nakakausap ko na siya.

Biglang pumasok ang isang salitang alam ko, kung bakit hindi pa siya patay ngayon. Vampire.

“sino ka?”

Matagal siyang tumigil bago siya nagsalita ulit.

“hindi ko binibigay ang totoo kong pangalan pero puede mo akong tawagin Kai. ” he whispered

Binigyan niya ako ng inumin at hindi ko na pinansin kung ano ito, dahil uhaw na uhaw na ako. The water taste salty at metallic pero napakasarap sa pakiramdam. Para akong nabuhay.

Hanggang napansin ko na lang ang iniinum ko pala ay isang pulang likido

“dugo ba ito?” bulalas ko. Hindi ako makapaniwala na pinainom niya ako ng dugo.

I bite my toungue, pero walang dugo akong nalasahan at randam randam ko na parang mas humaba  na ng pangil ko dahil randam ko ito sa aking dila. Doon na ako sinimulang kinabahan, my body is cold as ice, hindi rin ako hinihingal, at hindi ako giniginaw, i heared different noises, maraming boses, ibat ibang boses na hindi ko alam kung saan nanggaling.

“you died” he whispered. At doon ko na lang naalala ang huli kong sandali sa  kamay ni Prince at ni kai. Ang pagtakas namin ni Nathaniel. Hinanap ko ang sugat ko sa tiyan ko, pero wala akong mahanap.

parang ayaw tanggapin ng utak ko ang narinig ko.at parang gusto kong umiyak, natatakot ako sa katotohanan, sana isang panaginip lang ang nangyayari.

“You turned me into a monster?”

Umiling siya, “I turned you into a vampire”

Narandaman kong may malamig na pumatak sa aking mga mata, hindi ito luha, kundi dugo.  umiiyak ako, matagal na akong hindi umiiyak. Sabi ni Nathaniel ay napakatapang ko pero para sa akin isa lang akong babae na napakahina.

“nakiusap ka sa akin bago ka mamatay, at humihingi ka ng tulung, at ito lang ang alam kung paraan” sagot niya, humarap na siya sa akin, iba na ang kanyang itsura ng Makita ko siya sa labaratoryo, may pula siyang mata at maputing balat.

“bakit?”pinipilit kong itigil ang luha ko.

“dahil iba ka sa taong nakilala ko, dahil niligtas mo ako mula sa pagkakatulog at nag sakripisyo ka ng sarili mong buhay para sa ibang tao”

Bigla kong naalala ang nagyari sa pagtakas namin.

“si Nathaniel?”

“kung tinutukoy mo ang lalake kasama mo sa pagtakas, ay pinabalik siya sa palasyo at ang prinsipe ay sa nakakalungkot na balita ay hindi ko napatay. hindi ko alam kung ano ang meron sa alila na iyun at hindi siya magawang patayin ni Prince”