Daha 6 yaşındaydım.Salonda oturmuş tv izliyordum.Annem ve babam her zaman ki gibi kavga ediyorlardı.Kendimi bildim bileli kavga ederlerdi.Babam annemi öldüresiye döverdi.7. yaşımı kutlarken babam yine ufak hataları büyüttü ve anneme vurmaya başladı. Babam dan nefret ediyordum.Tüm erkeklerden nefret ediyordum.Babam kapıyı çarparak evden çıktı.Annemin yanına gittim ve kulağına fısıldadım.
-Sana söz veriyorum anne.Bu günler geçicek.Söz veriyorum.
Ve o gün asla bir erkeğe aşık olmayacağıma ve arkadaşlık kurmayacağıma söz verdim.O günden sonra ailemi görmedim.Annemin hastaneye yattığını öğrendim. Teyzemin yanında kalmaya başladım.O herkezden farklıydı.Kaba değildi.En önemlisi önyargıları yoktu.Bunu nerden mi biliyorum.Çünkü teyzemin bir arkadaşı var.Adı Cassie ve onun sevgilisi de kendi gibi kız.İlk zamanlarda bu bana çok garip geliyordu.Cassie ve kız arkadaşı birbirlerine çok yakışıyorlardı.Ama ikisi de kızdı.Yani bu çok saçmaydı.2 kızın birbirine aşık olması.Bu konudan teyzeme bahsettim.Onun söylediği şeyler öyle güzeldi ki aşkın ne demek olduğunu anlamıştım.
-Cassie benim dostum Alex.Ben onu seviyorum.Kiminle olduğu kime ne ? O mutluysa ben de mutluyum.İnsanlar ikisine bakıp ne kadar iğrenç diğebilirler.Ama bilmedikleri birşey var.Sana hergün cehennem hayatı yaşatan bir erkek yerine, seni anlayabilen, sana sadık bir kız arkadaş herşeyden iyidir.Bunu sakın unutma.Ve eğer birgün sende aşık olursan bu her kim olursa olsun bana anlatmaktan utanma.Ben seni anlarım.
-Seni seviyorum teyze.
-Bende seni Alex.
Arkadaşlar ilk hikayem başları biraz sıkıcı olabilir ama sonra çok güzel olucak.Yorum ve votelarınızı eksik etmeyin.Özellikle yorumlar benim için çok önemli.Sizi seviyorum.