Alysia kolumun altında halen uyurken büyükçe esneyerek uyandım.Kolumu kaldıracaktım ki gözlerini yavaşça açtı ve tebessüm etti ardından,"Günaydın."
Günaydın diyip alnından öptüm,ardından yataktan kalktım ve üstümü giyindim.
"Biraz ani olacak ama,bugün ne yapman gerektiğini biliyorsun değil mi ?"
Gözlerini döndürüp güldü,"Eh,evet biliyorum."
Oda üstünü giyinmek için kalktı yataktan.Önce kahvaltı için bir şeyler almaya gittik,ardından sohbet ettik biraz.Öğle saatlerine yakınken Alysia ona söylediğim şeyi yapmak için yola koyuldu,bende diğer planların peşine düştüm.Bu işi çabucak bitirmeliydik,ara soğumadan,hemen.
Şehirdeki askerlerin sayısı için asker kampına gittim.Büyük bir azalış vardı ama bu küçük grupla büyük bir iş yapabilirdik,en azından ben böyle inanıyorum.
"Akşama bütün komutanların burada toplanmasını istiyorum,hepsine haber sal." Bir askeri görevlendirdim toplantı için ve akşam Alysia'nın getireceği raporları beklemeye başladım.Onu beklerken ise askeri birliklerde bir değişiklik yapmak için izin istedim kraldan.Hiç düşünmeden verdi izni ve değişikliklere başladım.
Üzerime normal bir komutanın alabileceğinden çok yük almıştım.Ama buna değmeliydi.Birlikler üzerindeki değişikliği yaptım ve eğitimin hemen başlamasını emrettim.Biraz zaman sonra ise Alysia geldi raporlarla.
"Umarım işine yarayacak bir rapor olmuştur."
Tebessüm ettim ve elinden raporları aldım,inceledim.Gözlerim açılmıştı kağıtta yazanları okurken.Dudaklarımı büzdüm.
"Akşam toplantıya sende gel,yardımcı olabilirsin" dedim Alysia'ya.Karşı krallıkla ilgili bilgisi sağlamdır diye düşünüyordum.
Akşam olmuştu,komutanların hepsi odaya geldinde başladım hemen konuşmaya.Hepsi dikkatlice dinliyordu beni. "...hızlı ve çevik bir atak ile işlerini bitireceğiz,ama tabi iyi bir düzene ihtiyacımız var."
Yaklaşık üç-dört saat sonra konuşma bittiğinde herkes dağıldı ve ben planın üstünde çalışmaya başladım yeniden.Bu işi hızlıca yapmalıydık.
Eve gittim ve Jerevia'yı kontrol ettim,iyi gibi görünüyordu.
"Hey ahbap,nasılsın ?" diye fısıldadım yavaşça.
Gülümsedi ve ve gözlerini kırptı. "Daha iyiyim dostum,teşekkürler."
"Daha iyi olman gerek çünkü sana ihtiyacım var." kıkırdadım ve omzunu salladım yavaşça.
Şaşırarak suratını büzdü ama bir şey söylemedi.Yattığı yerde doğruldu ve ayağa kalktı yavaşça.Üzerindeki bandajı çıkardı,yarası iyileşmişti az çok.Üstünü giyindi hemen.
"Eh bunun için zaman gelmişti artık değil mi Raymeth ?" gülümsedi bana bakarak,kaşlarını havaya kaldırdı.
Onaylarcasına başımı salladım aşağı yukarı.Daha sonrasında kapıdan çıkıp evine doğru yol aldı.Alysia'da şuan evinde olmalıydı.Umarım onun açısından işler yolunda giderdi.
