STEALTH [UNDER REVISION]

Stealth - The Beginning

***

Another boring day had gone so slow. Nandito pa din ako sa mansion matapos mabalitaang nagkakaroon na ng progreso ang katawan ng pinsan kong nasa laboratoryo. It's been what? Two years?

Oho. Ako nga pala si Serene Deathra So. Yes. So! So maganda and so fabulous! Hahaha!

Weird ba ng pangalan ko? Pagpasensyahan niyo na't naabnoy lang mga magulang ko nung pinangalanan nila ako. Sakto daw kasing pinasok ang hospital na pinagdalhan sakin noong ipapanganak ako ng mommy ko ng isang assassin na balak siyang patayin. Kaya habang nagli-labor ito, nakikipagbuno naman ng away ang daddy ko. Saktong napatay ni daddy yung assassin sa paglabas ko sa mundo. And voila! His death, my birth~

Oh well. So much kwento for MMK. Shut up brain.

Let's go back to the reality.

Pababa na ako ng grand staircase nitong mansion ng makasabay ko sa pagbaba si Frost. "Good morning kuya!" masiglang bati ko rito with matching kaway pa. Oh ha.

"Good morning Death. Haha." Natatawang sagot ni Frost na ikinalukot ng mukha ko. Ayokong natatawag ng Death, hindi naman ako si kamatayan e. Duh!

"It's not funny, Frost. Baka masakal kita kaya tigilan mo na habang maaga pa."

"Haha. Just kidding. Ang cute mo talaga." Sagot niya sabay pingot ng ilong ko.

Inakbayan niya 'ko at ipinagpatuloy na namin ang pagbaba. "Pupunta ka ba sa lab ngayon?"

Pinsan ko nga pala si Frost. Kasama ko siyang nagbabantay sa pinsan naming nags-swimming sa loob ng laboratory.

"Yeah, nande?(why?)" Tanong niya saka sinipat ang wristwatch na nasa kaliwang bisig.

"Can I go with you? I want to visit her, too." I asked with a pleading voice. Naka puppy cute eyes pa.

Umakto naman itong parang nag iisip. "Uhmmm.."

"Ok!" Sus, pa suspense pa eh. Sarap batukan.

Pumunta na kami sa elevator. It's the only way to get to the laboratory. No stairs or anything dahil underground lab ito.

Habang sakay ng elevator pababa ng underground lab ay hindi ko mapigilang magtanong. "When will she rose from sleep, Frost?" I seriously asked him.

It's been awhile. And she still doesn't give a damn concrete hint if she's waking or what. Paulit-ulit lang ang maliliit na signs na nangyayari sa kanya kaya hindi pa din matiyak ng mga doktor ang kondisyon niya. Although, nitong huli, the doctor says her fingers snapped and it's the biggest progress she gave after two years.

"Soon Serene, very soon." He answered with a sly smile.

Pagkabukas ni Frost ng pinto ay agad na tumambad sa'min ang mga nagkakagulong mga doctor at scientists.

"Her heart beats abruptly, doc!" Sigaw nung isang lalaking naka lab gown na mabilisang pinipindot ang kung ano sa computer na nasa harap nito.

"Her stats were rising, the body's starting to unstabelize!" Sigaw ng isang babae sa kabiling parte ng lab.

"Prepare the tranquilizer!"

Balak ko sanang lumapit dun pero hinila ni Frost ang braso ko. Napatingin ako sa kanya.

He's smiling. It seems like he's expecting this to happen.

Everyone's panicking. Napatingin ako sa malaking water tube na nasa gitna nitong laboratory na napapalibutan ng mga computer at medical equipments. Sa loob ng tube nakalutang ang katawan ni pinsan.

I was staring at her intently when I saw her body snap. "Oh god.. She's awake." I softly mumbled without blinking my eyes. This is really happening. She's awake!

"Yea. I know." Frost replied in a ligjt tone. Napatingin ako sa kanya pero agad kong ibinalik ang tingin sa gitna ng makarinig ako ng singhap sa paligid.

She sluggishly opened her eyes. Halos nakatunghay na ang lahat ng tao dito sa loob sa kanya na awtomatikong napatigil sa kani-kanilang ginagawa.

Seconds had passed. When she realized that she's in a tube filled with cold water, she struggles mightily.

She closed her fist and punched it over and over, completely ignoring the water pressure inside. In a split second, the tube creaked and broke.

Damn! How can she do that?! That's a freaking thick glass and no normal person can break it just like that!

"Snow.."

***