Nagstop kami sa isang restaurant na mukhang mamahalin. So ito pala yung favorite restaurant niya. Pagkapasok namin sa loob binati kaagad kami ng mga staffs....
"Hi ma'am! Hi sir!" At sinamahan kami sa available na table. And kinuha na yung order namin.
After 30 minutes dumating na din yung order namin at kumain na kami. Habang kumakain kami kinuha ko yung phone niya sa table. Nabigla siya nung kinuha ko ito.
"Why?" Nagtataka niyang tanong.
"Let's take a selfie. Remembrance! Ang tagal din nating hindi nagkita no" Ngumiti nalang siya.
"123 smile..."
"Okay, I'll take a photo of you" Sabi niya at nagsmile naman ako. Pinicturan ko din siya.
After naming kumain dumiretso agad kami sa mall. Naglibot kami at nagshopping. Pagkatapos naming maglibot ay hinatid niya na ako sa bahay.
7:53 pm
Pagkarating sa bahay agad na siyang nagpaalam sa akin at kay mommy. Nagpaalam na rin ako sa kanya at nagthank you.
"Goodbye tita! Goodbye Gab! Thanks for the time 'til next time." He said.
"Goodbye din hijo! Ingat sa pag uwi" Mom said and she waved to him.
"Goodbye Khalil! Thanks din sa time." Nagwaved na din ako sakanya. At sinarado na niya yung bintana ng sasakyan niya at umalis na.
Hi guys! Don't forget to vote and comment. Thanks!😘
YOU ARE READING
Nothing Lasts Forever
Fanfic"If nothing lasts forever, can you be my nothing?" >> ON GOING <<