The gangleader's Girl (SHQIP)

19

-Flashback-  (Mia)

Kur u permenda e gjeta veten ne dhomen e Austinit. Po mundohesha te kujtoja se cfare kishte ndodhur. Ne fakt nuk u mundova gjate pasi ai djale,ai qe me jepte doren kur rrezohesha, Leoja im. 

Nga mendimet me shkeputi nje bisede qe degjohej nga pas deres. 

"Dalan,ajo ka dy dite qe nuk permendet, me thuaj se cfare i beri ai? Mos me detyro ta harroj miqesine me te dhe te shkoj ta zgjidh ceshtjen ne menyren time."

"Austin, te betohem qe ai nuk i beri asgje. Per te saten here duhet te ta them?!"

Austini shfyru dhe u fut ne dhome. Kur me pa qe isha permendur nje buzeqeshje iu pikturua ne fytyre.

"Mia,shyqyr zotit u permende. Me bere shum merak."

"Austin, ketu eshte Leoja?"-e pyeta.

Pamja e tij u be serioze.

"Cfare te beri ai,Mia?Mos te lendoi valle?"-e shume pyetje te tjera vinin nga Austini.

"Jo,nuk me beri asgje Austin,thjesht me thuaj a eshte ketu tani?"

Nga fytyra e tij shqetesimi dallohej mjaft qarte. 

"Te lutem, mos u shqeteso.Vetem me thuaj a eshte ketu?- e pyeta qete.

"Po eshte poshte,ama do te te shoqeroj une."

"Okej."

Po zbrisnim poshte,kur perballe nesh doli Leo. O zot un ngriva.

"Me fal nese te kam shkaktuar ndonje dem. Shpresoj qe tani te jesh me mir."-po me thonte Leo.

Ai mbase ato fjale i tha per miresjellje,por une po shkaterrohesha perbrenda nga ato dy dy fjale. Ai po me fliste mua sikur te isha ndonje e panjohur. Pa e kuptuar disa pika loti me rreshkiten nga syte. Austini pa me inat nga Leo dhe me pas me pa mua me shqetesim. 

"Po tani cfare ke Mia?"-me pyeti Austini.

Vura re qe kur Austini permendi emrin tim,Leo sikur u fut ne mendime.Por prap nuk dukej ndonje ndryshim. 

"O zot,nuk mund ta besoj. Pas kaq shum vitesh te pash dhe ti sme mban mend.Leo cfare te ka ndohur?"-po thoja un permes loteve. 

"Leo,cfare po thot ajo?"-bertiti Austini. Leo e injoroi Austinin dhr mr pa mr cudi.

"Me falni?"

"Te lutem mjaft me fole sikur jemi te panjohur ose perndryshe do vdes."-nderkohe isha ulur ne gjunjet e Leos. 

Kishim krijuar kaq shum zhurme sa te gjithe djemte e bandes u mblodhen aty.

"Mia,mjaft tani!"-tha Austini duke e ngritur tonin e  zerit.

"Te lutem, me ndihmo te kujtohem."-po thonte Leo.

"Seriozisht Leo??-bertita un kete here.

"Mia kur te pash per here te pare ketu,te them te drejten me ngjave me nje person shume te shtrenjte per mua por qe fatkeqesisht kam shum kohe pa e pare.Madje kur Bosi permendi emrin tuaj,momentet qe kam kaluar me te mu shfaqen para syve.Por ajo nuk jeton ketu."-po fliste Leo dhe dukej i trishtuar.

"Oh Leo,faleminderit per keto fjale."-po thoja un nderkoh e lehtesuar tani.

Djemte e  bandes dhe Austini ishin te habitur,por smund te them qe Leo sishte i habitur.Un tashme isha lehtesuar pak. Kaluam tek zyra e Austinit, qe ishte goxha e bukur. Un dhe Leo u ulem ne kolltuket perpara tavolines se Austinit. Nderkoh Austini u ul ne karrrigen e tij,kembe permbi kembe dhe ishte shum serioz. 

Hmm...Duket shum sexy kur eshte serioz. Si mund te jet valle ai ne shtra-- Keq Mia, Shum shum keq. Nuk eshte koh e duhur te mendosh keshtu.

Tunda koken per te kequr keto mendime nga mendja dhe mora fryme thelle. 

"Leo, vertete nuk me mban mend?"-e pyeta une per te 100 here. Ai me mbante mend vertete. Mora fryme thelle serish dhe fillova:

"Ti me the qe the qe tu kujtua nje person i shtrenjte kur me pe apo jo?

Ai pohoi me koke.

"E mbaj mend shum mire ato kohe te mbushura me vuajtje dhe ty si e ngjellin tim mbrojtes. Pas largimit tend as un sndejta shume ne ate dere,fillova te te kerkoja po sic e sheh pa rezultat. Kur te pash ty ketu u ndieva si ne qiellin e shtate. Leo jam un Mia jote."- me kete fjali e mbylla rrefimin tim. Leo kishte mbetur me goje te hapur po ashtu si un.

"Mia,smund ta besoj, je ti. Nga nuk te kam kerkuar. Jam penduar shume qe nuk te mora me vete."-po thonte Leo dhe nderkoh syte ishin mbushur me lot.

Nderkohe pash qe Austini spom kuptonte asgje dhe fyyra e tij e tregonte mese qarte kuriozitetin e tij. Me ne fund vendosa qe tia tregoja historine Austinit. Dhe le te themi se nuk ishte nje zgjidhje shum e mir.

Pasi ne syte e dij dukej shum qarte inati dhe shqetesimi. Nofullat i kishte te shtrenguara dhe duart i kishte ber grusht aq fort saqe edhe nyjet po behenin te bardha.

Kishim rene ne qetesi deri sa Leo vendosi ta thyente ate. 

"Meqe ra fjala mos je gje i lidhur me motren time ti?

"Epo..."-iu pergjigj Astini ,i cili dukej qarte qe ishte ne siklet. 

Un fillova te qeshja nga situata e krijuar mes tyre.

"Mia."-therriten Leo dhe Austini ne te njejten kohe.

"Cfare? Ju me bete per te qeshur."-thash une. 

Ata te dy thjesht tunden koken dhe nuk thane gje. Mbas 5 minuta Leo iku pasi kishte nje pune,por me premtoi qe do kthehej me vone. 

Ne zyre ngelem vetem un dhe Austini, un isha ne kembe ndersa ai ishte ulur. Po shikoja me vemendje cdo tipar te fytyres se tij. Ishte zeri i tij qe me hoqi nga mendimet qe kisha ne koke. 

"Mos me shiko ashtu,Mia sepse neqoftese vazhdon me shikon  nuk mbaj pergjegjesi per veprimet e mia."

Ne fytyre isha skuqur dhe  nga nervozizmi po kafshoja buzen. U ngrit nga karrigia dhe po merte hapa te lehta drejt meje, nderkohe un po ikja per mbrapsh deri sa kurrizi im u be njesh me murin. Hapat e tij ishin te avashta dhe po me shikonte sikur te isha preja e tij. 

Sa hap e mbyll syte ai me kishte bllokuar tek muri dhe trupi i tij ishte puthitur me timin. Afroi buzet e tij afer buzeve te mia dhe me puthi. Ishim perhumbur aq shum ne ate puthje saqe nuk e degjuam deren kur u hap. Vendosa duart tek gjoksi i atij dhe e shtyva.Fryme mezi po merrja, ngrita syte dhe pashe qe tek dera ishte Dalani me nje buzqeshje shume te madhe. 

"Ncncncnc, ju te dyve nuk duhet tiu lesh vetem se kush e di se cfare beni. Vetem aman kini kujdes se nuk dua te behem xhaxha ne kete moshe. Jam shum i ri akoma."-po thonte Dalani dhe na shkeli syrin. 

Un isha skuqur ne fytyre,ndersa Austini kishte nje buzeqeshje fare te vogel ne fytyre. Por ajo buzeqeshja iku shpejt sepse ai u be teper serioz. 

"Dalan, jan bere  gati djemte?"

"Po, boss. Ty po te presin."-tha Dalani serioz dhe doli nga zyra.

"Austin, Ku do te shkosh?".......

Hi 👋👋  

Ju kerkoj shum ndjese per vonesen e pjeses, por kjo shkolla na mbyti me detyra. 😅😅😅

Shpresoj tju pelqej 😊😊

Dhe kjo pjese shkon per @XHULIAHAJDARAJ❤️❤️. Shpresoj te te pelqej 😉😉😊

Kaq per sot. 😜😜

Lots of kisses, 

Enva 💋💋