10

1K 81 58
                                    

Uli koken dhe me tha:

"Nuk e di plotesisht,  por gjithmone kur jam prane saj ndihem me i lumtur dhe kam nje ndnjejne qe dua ta mbroj nga cdo gje. Kam shume frike t'ia them ndnjenjnat e mija, pasi ajo mund te mos me pelqej dhe te prishi miqesine tone. Prandaj eshte me mire qe mos ti thuash njeriu, te lutem? "

"Mos u merzit, okej?? Jam shume e sigurt qe edhe Amberi ka ndnjenja per ty. Me beso, keshtu qe neser behu burre dhe thuaji."

"Shume faleminderit, Mia. Je shoqja me e mire. Dhe me behet qejfi qejfi qe fola mer ty per kete teme. Do te mundohem tia them neser dhe mbase do ta pyes ne nje takim, si mendon??

"Skgj. Dhe ti je shoku im me i mire, me behet qejfi qe fole me mua per kete teme. Per mendimin tim, si fillim thuaji ndnjejat, pastaj meri gjerat shtruar."

"Okej, tani ika une se u be vone. Naten"

"Ok.Naten."

Kur u largua, shkova dhe mbylla deren. U ngjita tek dhoma ime dhe vendosa te beja nje dush. Mora peshqirin dhe pizhamet qe do ti vishja dhe u futa ne banjo. Hapa ujin e ngrohte qe te mbushej vaska. Mbasi u mbush, hoqa rrobat dhe u futa ne vaske. Uji i ngrohte me lagu lekuren dhe me qetesoi cdo pjese te trupit. 

Nuk e di pse, por me dukt vetja si kupidi tani qe bashkova Krisin me Amberin. 

Po pra po, kupid je bere, vetem se te mungojne shigjetat me  zemra. 

Ha...ha..ha, na shkrive fare. 

Mbarova dushin, vesha pizhamet e mija dhe u shtriva ne krevat. Gjeja e fundit qe mbaj mend ishte qe mu kujtuan disa sy te zinje.

************

"Mia, zgjohu tani se do te behemi vone per shkolle."-po me thonte nje ze afer veshit. Doja kaq shume ti gjuaja nje grusht turive se kishte nja 5 minuta qe me cante veshet. 

"Ca do, se me cave veshet?!"- i  bertita dhe mbulova fytyren me jastek nga rrezet e diellit. 

"Do te zgjohesh apo te mare nje kove me uje te ftohte?"-e dallova qe  ishte Amberi kjo qe donte te me zgjonte. 

U ngrita aq shpejt nga krevati, saqe mu moren mendt e kokes. Mbasi mbylla syte dhe i hapa qe te mesohesha me diellin. Mbasi, u mesova hapa syte dhe perballe meje ndodhej  Amberi qe kishte nje buzeqeshje  te madhe ne fyteyre, te betohem se kisha pare kurr te  qeshte si nje e cmendur. 

"Boll me qeshe si budallaqe, po dil tani qe une te behem gati."- i thash qete, kurse buzeqeshja e kesaj u be me e madhe. 

"Mir mir, se dal une po ca  ke qe qenke me humor te keq sot??"- me pyeti duke qeshur. 

"Nuk e di, po dil jashte."-i fola me nje ton te ashper. Se di as vete se c'paskam qe vetem bertiskam sot. 

"Dola, dola vetem mos bertit."- me tha dhe doli nga dhoma duke qeshur. Por para se te dilte me duket sikur tha 'Besoj, se i kane ardhur ato qe ben keshtu.' me veten e saj. 

O dreq, ajo ka te drejt. Une gjithmone behem keshtu para se te me vine "miqte", qe i urrej me gjithe shpirte sepse kam dhimbje barku,rri tere diten e shtrire ne krevat duke pare filma dhe duke ngrene cokollata.

Shkova ne banjo me shume pertese dhe bera punet e mija. Dola nga banjoja dhe shkova drejt dollapit qe te merja rrobat per sot. Vendosa qe te vishja nje fustan te zi, xhizme te zeza te gjata deri tek gjuri dhe nje kmishe blu me te bardhe. 

 

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


(Veshja e saj, por pa canten)

Mbasi mbarova me veshjen dhe makeupin, zbrita poshte dhe pashe qe edhe Krisi po buzeqeshte shume sot. Ngrita njeren vetulle ne shenje pyetje dhe pohoi me koke, kjo do te thonte qe do ti thonte ndnjenja. Nuk e di pse, por nuk buzeqesha fare kur pohoi. Shkova ne guzhine dhe piva nje ilac qe te me ndihmonte me dhimbjen e barkut.

"Jeni gati te ikim."- bertita, rruges per ne sallon. 

"Po gati jemi dhe mos bertit, se do na shurdhosh"- me tha Krisi qe po rrinte duke buzeqeshur. 

Ky sikur ka deshire te vritet ky, pak se dje me futi ne gjithe ato bela, por tani dhe me can veshet. E injorova dhe shkova te futesha ne makine. U nisa per shkolle me nje shpjestesi te madhe. 

Mbas 10 minutash isha ne shkolle. Gjithandej kishte  nxenes qe po me shikonin sikur kisha bere ndonje shpikje.  Kisha mberritur 5 minuta me heret se grupi. Prita dhe 2 minuta dhe erdhen te gjithe neper makinat e tyre, kurse une isha ulur ne nje stol duke ngrene nje cokollate, kisha dhe 5 te tjera ne canten e shkolles per pushimin.

Te gjithe mu afruan duke buzeqeshur si te cmendur, si kuptoj keta njerez une ketu ne dhimbje kuse keto buzeqeshin. 

Me pershendeten te gjithe nje 'C'kemi' te vogel, mesa duket e paskan vene re qe nuk jam ne humor. Austinin me dukej me idioti ne ate mes,sepse kishte nje buzeqeshje kaq te madhe sikur i kishte ndodhur ndonje mrekulli.

U nisem te gjithe per oren e pare dhe u futem ne klase. U ulem neper banka dhe me pas erdhi zysha. Zysha vazhdoi te shpjegonte mesimin dhe nxenesit te shenonin, por une nuk po shkruaja dhe kisha ulur koken ne banke. Ne bishte te syrit pashe Austinin qe me shikonte i shqetesuar. 

----Mbaroi ora e mesimit----

Cokollataaa!!! 

Kjo ka qene e vetmja gje qe me shkonte ne mendje kur isha ne  mesim.  Grupi nuk fliste shume, por vetem qeshnin. 

Dolen te gjithe nga klasa dhe u drejtuam per ne mense. Dhimbjet e barkut kishin 2 minuta qe me kishin fillur dhe nuk po i duroja dot. Une shkova dhe u ula direkt ne tavoline, kurse te tjeret shkuan te blinin disa gjera. Nxorra nga canta 1 cokollat dhe po e haja nderkohe qe po i prisja. Mbasi mbaruan se mari gjerat erdhen dhe u ulen ne tavoline. Amberi dhe Krisi dolen pak jashte sepse ai me ne fund u be burre dhe vendosi qe do ti thonte tani. 

Nderkohe, barku me dha nje dhimbje te madhe. Shtrengova nofullat dhe kapa tavoline duke e shtrenguar nga dhimbja. Po mundohesha qe mos te nxirrja shume ze por deshtova sepse leshova nje 'ahhhh' dhe te gjithe ne tavoline kthyen koken nga une. Austini ishte i pari qe erdhi prane meje dhe me tha:

"C'fare ndodhi, pse dukesh sikur je ne dhimbje?"

"Po me dhemb barku."- iu pergjigja neper dhembe sepse barku filloi te me dhimbte  me shume.

Austini me preku barkun me duart e tij,ne ate momente u cudita. Dhimbja me iku ne sekond sapo ai filloi ta masazhonte. Duart e tij sikur benin magji. Nderkohe ai po me shikonte i shqetesuar dhe une per here te pare sot i buzeqesha e kenaqur. Kur me pa qe buzeqesha dhe ai buzeqeshi qe me ndihmoi. 

Po e shikoja me shume vemendje cdo tipare te fytyres se tij.

Floket, syte, buzet e tij dhe ne ato momente cdo gje per te me dukej perfekte. Por e vetja pyetje qe me vinte nder mend ishte:

ME TE VERTETE MUND TE PELQEJ NJE DJAL SI AUSTINI???

Me ne fund e bera nje update. 

Shpresoj qe t'ju pelqej, edhe pse e di qe e kam bere kot.

Komentoni mendimin tuaj. 


The gangleader's Girl (SHQIP)Where stories live. Discover now