Her gün...
Bütün pencerelerimi açtım bu sabah
Perdeme konan kelebeği bıraktım güneşe
Kitabımın paragraflarını okuyup çizdim
Boyalarımla,fırçalarımla şakalaştım biraz
En güzel şarkıyı kendim için seçtim...
Kaldırımlarında yürüdüm sokağımın
Yaşlı teyzeye günaydın deyip gülümsedim
Bir sokak köpeğinin gözlerine değdim
Sırnaşan kedinin patilerini sevdim
Sonra kocaman bir oh çektim...
Ne güzelsin hayat...
Sunduğu her şeye şükrettim...
Gönül insanın kıblesiymiş...
Ben hiç gönül incitmedim...
Beni seveni de sevdim...
Sevmeyeni de sevdim...
Hayatta kendimden başka kimseyi üzmedim...
Ulaşılmaz hayallerim olmadı hiç
Bir köy evinde çiçekli bir elbiseyle dolaşmayı
Saçıma kır çiçeklerinden taç yapıp takmayı çok istedim mesela
Misafir olduğum bu dünyanın hiçbirşeyine tamah etmedim...
Biraz yol yorgunuyum o kadar
Biraz kırgın
Biraz umutlu
Eh işte olduğu kadar mutlu...
Hayat konuşuyor ben dinliyorum...
Hayat koşuyor...
Her gün payıma düşenle yetiniyorum..
Kıblem sevgi benim huzurla yürüyorum...
Ayşe Keleş
09.10.2017
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYALARIN KALBİ MAVİ Mİ ANNE?
PoesíaPapatyam diye severdi annem... Bestelenmiş ve yorumlanmış şiirlerimi de video olarak izleyebilirsiniz.Teşekkür ederim...