PAPATYALARIN KALBİ MAVİ Mİ ANNE?

Öğreniyoruz...

Öğreniyoruz...

Dünyanın bir ucunda da olsa yangınlar
''Can kaybı yok '' demeyi bırakıp
Biz de burada yanacağız...
Afrika da açlıktan ölen çocuklardan
Kapımızın dibinde aç uyuyan komşumuzdan
Su diye miyavlayan kediden
Gözlerimizin içine bakıp sevgi dilenen köpeğin derdinden anlayacağız.
Uzun zamandır merhametten uzak zalim duygular hükmediyordu
Ne insanlığımıza ne de güzelim dünyamıza yakışıyordu

Hep ben ben ben ille de ben diye çaldık kapıları
Oysa biz olmakla açılıyordu sevginin dostluğun mutluluğun huzurun odaları

Şimdi her ölümle eksiliyoruz
Çünkü biz bir bütünün parçalarıyız
İnsanız...

Hayat yaşayarak öğretiyor biz büyüyoruz...
Kalbimize sevgi tohumları ekiliyor
İnsan olmayı unuttuğumuz duyguları öğreniyoruz...

Ayşe Keleş