PAPATYALARIN KALBİ MAVİ Mİ ANNE?

Kırmızı Gül

Bilir dikenlerini
Övünüp
Kibirlenmez al rengiyle
Salınır nazik alımlı
Hem soğuk hem bahar yeliyle
Ne rüzgara kızar
Ne de üzerine konan kelebeğe...
Çetelesi yoktur
Yanlışlar üzerine

Güvenle tutunur toprağına
Umutla sarılır güneşine
Tomurcuk olur bekler
Mis kokusu ateş rengiyle
Açar taştan bir kalbin üzerinde bile...

Bir gün
Koparılır kurur
Ayaz vurur
Sonu belki ölüm olur
Sevdaya susamış bir gönlün içinde...
Gün gelir
Döker yapraklarını
Tutunduğu toprağın üzerine...

O yine de vaz geçmez
Dallarına
Bin umut bir tomurcuk dizer...
Aşktır adı
O
Kırmızı bir güle benzer...

Ayşe Keleş