PAPATYALARIN KALBİ MAVİ Mİ ANNE?

En Çok Onları Özlüyorum

Eskiden su sızmazdı hayatla aramdan
Çiçekli elbiseme kelebekler çizerdim
Küçük gelmezdi üzerime
Hep mutlulukları giyerdim.
Zaman dururdu
Annem güler konuşur
Babam karşımda gülümseyerek otururdu.
Baktıkça yüzlerine
İçimi boyumdan büyük sevinçler doldururdu...

Annemi tatlı bir telaş sarsın
Babam kapıyı çalsın diye beklerdim
O güzel anları
Dünyaları verseler değişmezdim...

Su sızmazdı hayatla aramdan
Her şeyi dert etmezdim
Düşsem yaramı saranım
Yıkılsam tutanım olduğunu bilirdim...

Şimdi bir kaç resim
Yüreğimde kanayan bir yara izi kaldı
Ve ben...ben artık
O resimlere bakamıyorum
Bir ok saplanıyor yüreğime çıkaramıyorum
Bir yangın başlıyor alev alev
Denizlerle bile söndüremiyorum...

Boğazımda kocaman bir düğüm
İçim çığlık çığlık ağlarken ben susuyorum
Bu hayatta en çok
Ben en çok
En çok onları özlüyorum...

Ayşe Keleş (Çok özledim...)