Ne kadar ulaşılmaz olsa da
Gök yüzünün maviliğine sarılabilmeli insan...
Dağların arkasındaki ışığın hayalini kurabilmeli
Kayıp bir inci tanesi olsa da mutluluk
Derinlere dalıp onun şarkısını dinleyebilmeli...
Kafa tutabilmeli hayata insan
Her yenilgiden sonra bile doğrulup
Zafer naraları atabilmeli...
Direnmeli...
Sonunu düşünmeden
Yüreği sıcacıkken
Bir eli korkusuzca tutabilmeli insan...
Varlığına bin şükürle sarılabilmeli
Yokluğunda aşk ile içinde büyütebilmeli
Yargılamadan sevebilmeli insan
Yüreğine yaşadığını hissettirebilmeli...
Bu alemden ben de geçtim
Kaybettim ama
Sevdim diyebilmeli...
Ayşe Keleş

ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYALARIN KALBİ MAVİ Mİ ANNE?
PoesíaPapatyam diye severdi annem... Bestelenmiş ve yorumlanmış şiirlerimi de video olarak izleyebilirsiniz.Teşekkür ederim...