geçmişteki hayatım (noragami)

1¤

geçmişimi neredeyse hiç hatırlamıyorum hatırlamak istesemde olmuyordu annem babam nasıl biriydi? kardeşim varmıydı? nerde doğmuştum? nerde okumuştum? arkadaşlarımla aram nasıldı? hatta ben nasıl biriydim? serseri miydim? sessiz birisi miydim?  öldükten sonra değiştim mi? çok şey var yato biliyor mu? bilmiyorum hem biliyor olsada ben üzülürüm diye söylemek istemiyordur gerçekten geçmişimi çok merak ediyorum hatta nasıl öldüm? neyse pis bir yerde uyanırken diyecektim de artık öyle birşey yok sonunda yato kendine bir ev aldı orada yaşamaya başladık üstümü değiştirirken tuhaf koku aldım mutfaktan geliyordu hızlıca mutfağa girdim heryer dumanla kaplı yemekler yanmış yato ise duvarın kenarında sırtına dönük sessiz sessiz duruyordu az kalsın yemek yaparken evi yakacaktın be aptal!!! hızlıca ateşi yanan ocağı kapatıp pencereyi açtım dumanın kokusu gitmesi için ardından dik durup derin nefes aldım

yukine: yato bu nedir?

yato: {önüne dönmeden} yemek

yukine: onu anladık nasıl yaktın yemekleri?

yato: internetten tariflere bakıyordum

yukine: eee

yato: ocağın altını çok açmışşım

yukine: sende telefona daldın

yato: evet

yukine: sonra yemek yandı

yato: aynen

yukine: ev yansaydı ne olacaktı aptal!!

yato: oha cidden! ne olacaktı! iyi ki olmamış!

yukine: birdaha yemek yapmak yok!

yato: tamam~

yukine: hiyoriyi çağırırız yemek yapar

yato: hiyori olmaz!

yukine: neden?

yato: ailesi ile tatilde

yukine: ne yapcaz o zaman?

yato:  buzdolapda olan hazır şeyleri yeriz

yukine: oda doğru tamam yiyelim

yato: ama ilk önce mutfağı temizleyelim

yukine: tamam

yato ile mutfağı yavaşca temizlemeye başladık yato resmen temizlik hastası küçücük lekeleri bile temizliyor deli  her kadın yato gibi birisini ister sanırım aradan 5 dakika geçti ve mutfak tertemiz oldu parlaklığı belli oluyordu ve buzdolabının önüne geldim açtığımda hiç hazır yiyecek yoktu yato yanıma geldi buzdolabdaki boşluğa donup kaldı

yukine: hani hazır yemekler?

yato: yokmuş

yukine: ne yapcaz?

yato: markette gidip alırız

yukine: para varmı?

yato: tabiki de var

yukine: cidden varmı?

yato: tabiki de var biriktiyordum

yukine: sen?....para .....biriktiriyordun????

yato: şaşırma be!

yukine: herneyse gidelim

yato: tamam

yato ile evden çıktık markette doğru yürümeye başladık yürürken yanımdan aile ve liseliler geçiyordu bunu görünce biraz üzüldüm geçmişimi bilmediğim içindi bunu fark eden yato birden durur ve arkasını dönmeden biraz kafasını bana çevirir "geçmişini öğrenmek ister misin?"der demez önümdeki ışık direğe çarptım ardından "n-ne?"dedim yato önüne bakıp yürürken "diyorum ki geçmişini öğrenmek ister misin?"dedi bense sevinçten gözlerim büyür ve "evet"derken yatonun yanına geldim yato durup bana bakar "ciddi misin? geçmişinde iyi şeyler de vardır kötü şeyler de"dedi bense "buna hazırım zaten"der demez yato birden koşmaya başlar bense arkasından koşarak "yato! nereye?!bekle!"dedim
DEVAM EDECEK