358 29 7
                                    

Yatoya ne kadar seslensem de durmuyordu . İnsanların arasından hızlıca geçse de çarpmıyordu . Sonuçta insanlar bizi göremiyordu hiyori hariç . Yorgun olsam da koşuyordum. Aradan zaman geçti . Yato hiç görmediğim ve tanımadığım bir tapınağa getirdi . Yato dik durup derin nefes alıp bana döndü "evet yukine son kez soruyorum. Geçmişini bilmek istiyor musun?"dediğinde bir an durakladım . Aniden cevap veremedim . Ortamda sessizlik oluştu . Biraz rüzgar esti sanki hayat savaşı gibi sessizdi . Güzelce nefes aldım .
Yukine: b-ben...

Yato: evet?

Yukine: gerçeği söylemek gerekirse geçmişimi öğrenmek istiyorum .

Yato: evet?

Yukine: ama korkuyorum ...

Yato: hani hazırlanmıştın ?

Yukine: evet hazırlandım ama tekrar korkum geri geldi .

Yato: hmm... korkunu yenmek için ne yapalım?

Yukine: öncelikle geçmişi öğrenmek istersem ne olacak?

Yato: bazen geçmişe gideceğiz sinema izler gibi olanları izleyeceğiz .

Yukine: tek mi gideceğim ?

Yato: hayır bende geleceğim .

Yukine: sende geleceksen sorun yok .

Yato: lakin ilk kez geçmişe gideceğimiz için sen küçük haline dönüşeceksin .

Yukine: tamam hep mi küçük halimle mi olacağım?

Yato: hayır sadece ilk gidişimizde olacak diğer gidişlerde olmayacak .

Yukine: tamam.

Yato: gözlerini kapat ben aç diyene kadar açma .

O an tamam şekilde kafamı salladım . Gözlerimi yavaşça kapattığımda bedenim havaya uçtuğunu hissediyordum. Aradan 20 saniye geçer geçmez bedenimin yavaşça küçüldüğünü hissettim. Ardından yato "gözlerini yavaşça açabilirsin" dedi. Gözlerimi yavaşça açtığımda kendimi yatonun kucağında gördüm . Şaşkınlıktan ne diyeceğimi bilemedim . Gerçekten küçülmüştüm . Etrafıma baktığımda önceki olduğumuz yer değildi . Başka yerdi karşımda normal bir ev vardı. Yato "bana tuttun küçük olduğun için düşebilirsin" dedi. Bense o an tamam şekilde kafamı salladım. Yatoya tutundum (resimdeki gibi) Birden evin içersinden kavga sesleri vardı. Yato kaldığı yerden konuşmaya şu şekilde devam etti. "yukine şuan olduğumuz ortam senin geçmişin hiç kimse bizi göremez duyamaz ikimiz sadece izleyebiliriz ne olursa olsun hiçbir şey yapamayız yardım da edemeyiz" dedi. O an tamam şekilde kafamı salladım . Yato ile birlikte evin içerisine girdik. Salona girdik gördüğüm sahnede anne ve baba kavga ediyordu . kenarda biraz korkmuş şekilde kendimi görüyordum. Kısacası ben annemin ve babamın kavgasını izliyordum. Yüzümdeki korkuyu hissettim. Ortamdan kaçmak istediğim belli oluyordu.
DEVAM EDECEK

geçmişteki hayatım (noragami)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin