aLaMaDıGım KaRaRlaR

7.bölüm

Etraf kapkaranlık , sesler duyuyorum bana sıla diye sesleniyorlar,burdayım diyorum ama seslerimi duyuramıyorum,sonra o ses duyuluyor ,bekledigim ses ,sevdigim adam bir okadar nefret ettigim adam'ın sesiydi

''Doktor bey ,karımın durumu nasıl?''

''Karınız durumu iyi ama aynısı bebek için söyleyemecem,çok üzgünüm bebegi kaybettik''

''Bebek mi?'

'' Evet! haberiniz yok muydu?sıla hanım yaklaşık 1,5 aylık hamileydi''

'' Tekrardan çok üzgünüm, sıla hanıma bu durumu yavaşça söyleyin , uyandıgında size ihtiyacı olacaktır''

Olamaz bebegim gitmiş miydi? beni bırakmıştı, hissedemiyordum,bebegim hayır olamazz!!

Boran sılaya baktı,demek biricik karısı hamileydi, şimdi buna nasıl diyecekti,olmaz!sıla aglıyordu, 

2 gün sonra...

Hayatım kararmıştı,bebegim yoktu,kimseyi görmek istemiyordum ,canım yanıyordu,nefes almak yaşamak benim için benim zülumdu,bebegim yoktu parçam herşeyim gitmişti,

kapı çaldi, gelen derindi,

''Girebilir miyim?''

'' gel''

'' Nasılsın kuzum?''

''Nasıl olabilirim  bebegim kaybettim,herşey onun yüzünden yaşamak bana haram yaşamak istemiyorum nefes almak bana haram ''

'' Sıla biliyorum çok zor ama geçecek bunlar kuzum biliyorum acı çok taze ama geçecek zaman ilacın olacak''

'' ölmek istiyorum,zaman bana ilaç degil zehir gibi geliyor derin yardım et bana''

''  Nasıl bir yardım?''

''Kaçalım burdan İstanbula gidelim,''

''sıla kaçamayız kaçata adam var nasıl kaçaçaz,nasıl atlatırız bu kadar adamı''

''Boran konuşacam'' onunla konuşmak istedigimi söyle,hemen gelsin!

içeri boran girdi

'' senle konuşacak var şöyle otur,''

'' evet dinliyorum''

'' İstanbula gidip egitim hayatıma devam etmek istiyorum''

 5 yıl sonra

Hayatımı düzene yavaş yavaş girmeye başladı,Canım İstanbulum kollarını bana açtı sarıp sarmaladı açılan yaralarımı bir nebzede olsun,herkes o uçaga binip istanbula geldigimi zannediyordu,Ama uçagıma bindimde uçagımız istanbula yakınlarda bir yerde düştü, gözlerimi açtıgımda hastanede oldugumu söylendi, hiçbirşey hatırlamıyordum,Ellerime aynayı elime verdiklerinde ben artık ben degil başkasıydı,doktorlar yaşamamaın bir mucize oldugu söylüyorlardı,En iyisi baştan sarım sizin için boran beni bindirdigi uçak düşmüştü ,o uçakta tek sag çıkan bendim ve bedenimin % 95 yanmıştı ama mucize eseri içorganlarıma birşey olamamıştı,ama bunu diyer seyler için söylenemezdi,doktorlar tonlarca estetik ameliyatı olamam ragmen eski ben degildim,birbaşkasıydı haberlerde öldügüm yazıyor 5 yıl olmuştu kazan üzerinden 5 yıl acaba bensiz nasıl hayalatlarını nasıl yaşamışlardı, artık sıla öldü yerine yeni kimligi elime baktım ,yeni ismin Açelya aslan dı.Yeni ismime alışmak biraz zor oldu ama isimim açelya en başta zor gelmişti ama artık o kadarda yabancı gelmiyor artık kulagıma istanbulda yaşıyordum,3,5 yıldır tedavi altındaydım ,doktorların dedigine göre 2 yıdır komadaydım ama komandan çıktıktan sonra birsürü estetik ameliyatı olmuştum,bu zamanlarda yanımda olan doktorum fikrete borçluydum,hep yanımda olmuştu artık daha güçlüydüm, 5yıl da çok şey degişti boran 'ın zerdanın istanbula taşındıgını ögrendim boran ersan 6,5 yaşına girmişti ,bu sene okula başlıyacaktı ,onu öyle çok görmek istiyordum oglumdu o benim her ne kadar benim çocugum olmasada o yüzden onun okudugu okula ögretmen olarak başlıyacaktım,hem ona yakın olabilmek hemde onunla ilgilenebilecektim böylelikle onu görecektim çok heyecanlaydım bugün okullar ilk günüydü, derin bir nefes alıp okulun kapısından içeriye girdim,Okulun kapısından içeriye adım attım ,acaba onu tanıyabilecek miydim? sınıfa girdimde bütün ögrencilerimin sıralarında oturup beni bekliyordu, kimisi aglıyordu kimisi annesi gitmeme için gitme diyordu veliler den ögrencilerimle beni yanlaız bırakmaklarını istedim, sınıfta herkese kendimi tanıtdım 

''Benim isimin açelya aslan ''deyip sınıfa kendimi tanıttım,herkesten yavaş yavaş kendilerini tanıtmalarını istedim en son kişiye geldimde o olmaydı boran ersan ne kadar degişmişti gözleri aynı boranın ki kapkaraydı saçları aynı esmer bir çocuk olmuştu,senin isimin nedir?diye sordum''Boran ersan mardinliyim babam var annem yok öldü ben küçükken olmüş deyip yerine oturduTam birşey söyleyecekken kapı çalınıp içeriye birisi girdiBu borandı.