Uyumak ile uyanık olmanın arasında ki şeffaf yerdeydim. Yan odadan gelen bağırma sesleri beynimin içinde dolaşıyordu. Ardından eşya kırılma sesleri eşlik etti , bağırmalara.
Tolga bir şeye kızmıştı yine. Aldırmadan uykuma dönmeye çalıştım. Kapı açılıp kapanma sesinin ardından su sesleri gelmeye başladı. Tam tekrar uykuya dalıyorken bir şey tersçe yere düştü.
Korkuyla yerimden sıçrarken etrafa baktım. Odada benim dışımda kimse yoktu. Yavaşça yataktan kalktım. Nereye açıldığını bilmediğim kapılardan birinde inleme sesi geliyordu.
Titrek adımlarla o kapıya doğru ilerledim. Kapı kolunu tutarken kafamı kapıya dayayıp, içeriyi dinledim. Acıyla inleme ve hıçkırık sesleri geliyordu. Tolga ağlıyor muydu?
Hızla kapıyı açtım. Karşıma kırmızı ve gri renklerin hakimiyeti olan bir banyo çıktı. Yan odaya giden bir kapısı daha vardı. Bu 'bütün kapıları kilitlemeden uyumak yok bir daha' demek oluyordu.
Küveten taşan sular yeri sırılsıklam yapmıştı. Tolga da sırtını küvete dayamış, başını kendine doğru çektiği ayaklarına dayamıştı. Bana bakmak için kafasını kaldırmamıştı. Ara ara burnunu çekiyordu sadece.
Düşmemeye dikkat ederek küvete doğru ilerledim ve suyu kapattım. Ne yapacağımı bilmeyerek Tolga'ya baktım. Beynim odama geri dönmem gerektiğini söylüyor. Kalbim ve vicdanım onunla ilgilenmeyi söylüyordu.
Her zaman yaptığım gibi kalbim ve vicdanımı dinledim ve "Tolga? " dedim merakla.
Yavaş bir şekilde başını kaldırıp baktı. Gözlerinin içi kızarmış , etrafı ağlamaktan şişmişti. Nefesi düzensizdi.
Yavaşça yanına oturdum. Suyun soğukluğu içimi titretiyordu. Tepki vermemeye çalıştım. Bakışlarım Tolga'ya dönerken bana şaşkınca baktığını gördüm.
O ağlayacak kadar ne olmuştu? Merakımdan ölüyor ama hiç bir şey sormuyordum. Başımı omzuna yasladım ve gözlerimi kapattım.
Beni niye esir alıyor , bilmiyordum. Işkence etsede bana değer verdiğini hissetiriyordu. Ne kadar saçma bir cümleydi bu(!)
Fazla yalnız biri olmuştum. Beni esir tutan birine sempati duyacak kadar yalnız. Kendimle çelişiyorum artık.
Tolga hareketlenince, başımı kaldırıyordum ki bir eliyle nazikçe geri yasladı. Belimden ve bacaklarımdan kavrayıp kucağına aldı beni.
Korkum kendini belli ederken "İndir beni!" dedim sertçe.
"Şşş!" diyerek susturdu beni. Debelenmeye başlayınca hızlı adımlarla kaldığım odaya geldi. Nereye açıldığını bilmediğim kapıyı açtı ve içeri girip beni yere bıraktı.
Omzuna sert bir yumruk attım. Benim elim acıyla sızlarken, o tepkisizce baktı sadece.
Ona bakmayı kesip etrafıma baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçınılmaz Geçmiş
Aléatoire" ... Bir anda dudakları dudaklarımı bulurken ,korkuyla itmeye çalıştım. Etki etmezken, tek yapabildiğim kafamı çevirmek oldu. Bu sefer açıkta kalan boynuma ufak bir öpücük bıraktı. Nefesini hissetmek beni fazlasıyla korkutuyordu zaten. Üstüne b...
