Gerçelten okulun ilk günü en fazla bu kadar saçma ve skıcı geçebilirdi.Okul biteli 10 dakika falan olmuştu şimdiden rahatlamıstım bile.Telefonumun titremesiyle duraksadım,açıp baktım babamdı."Efendim baba?" "İlk günün nasıldı dıye sormak istedim." dedi bende sıkıldığımı belli ederek "Gerçekten ne için aradın?" dedim."Seninle konuşmak istedim ama merak ediyorsan gelirken meydan da birkaç dükkan var iş ilanı olanlara bi göz atarsın."dedi ve kapattı.Buraya taşınmadan önce bunu konuşmuştuk ama gelirimiz gayet iyi niye bende çalışmak zorundayım anlamıyorum sanırım kendı başıma birşeyler başarabileceğimi bende kanıtlamamı istiyorlar.Ben düşüncelere dalarken geldiğimi fark ettim.Çok büyük ve kalabalık bi meydandı,insanları yara yara geçerek dükkanların olduğu bölüme ulastım.Bi terzi dükkanının önünde durdum ve içeri girdim.Meymenetsiz bir kadın beni karşıladi ve "Neye bakmıştınız bayan?"dedi."Aa ben iş iğlanı için geldim.""Herhangi bir iş tecrübeniz oldu mu?""Aslına bakarsanız bu benim ilk işim olacak."dedim ve kadının tecrübeli kişiler aradığını belki başka bir yerin benim için uygun olabileceğini soyledi.
Bunun gibi birçok farklı yere baktım ama herkesten ayni tepkiyi aldım ve gcenin sonunda yorgun adımlarla eve gittim.Kapıdan içeri tam giricekken bişey dikkatimi çekti annemin arabası yoktu.Sanırım ne olduğunu anlamiştım.İçeri girip babamın yanina çıktım.Çalışma odasındaydı."Mereba canım,iş bulabildin mi?"dediğini umursamadan"Baba annem nerde??" diye çıkıştım."Sanırım arabasını bulamadın..Biliyorsun seninle bunun hakkında konusmustuk ve-"yine lafını bölen ben oldum"Bu kadar çabuk mu?Peki ben nerede kalıcam?Okula nasıl gidip gelicem,benide düşündünüz mü bari??"diye soruları sıralarken babam gayet sakın bir şekilde "Canım bunda seninde onayını aldığımızı hatırlıyorum.Ve haftanın 6 gunu benimlesin istersen cumartesi günleri anneni ziyarete gidebilirsin."dedi.Konuşması benide rahatlattı."Peki annem nerde kaliyor?""Anneannenin yaninda istediğin zaman oraya gidebilirsin,seni sıkmak istemem.."dedi.Teşekkür edip odama çıktım.
Odamda hala açılmamış koliler vardı en iyisi bu saatte yapıcak işim olmadığından onlarla uğrasmaktı. Yaklasık bir buçuk saatte hepsini hallettim.Artık odam güzel gözüküyordu.Kendi kendime 'Sanırım buna alışabilirim.'dedim
Peki şimdi ne yapicaktim?Saat daha 10'du ve benim hiç uykum yoktu.Biraz rahatlamak için duş almalıyım diye düşündüm ve banyoya doğru ilerledim. Gerçektende rahatlamıstım.Üzerime pijamalarımı geçirip camdan dışarı bakmaya başlayadım.Hemen karşımda bi ev daha vardı benimkiyle ayni hizada birde cam.Birazcık gözetlemenin kimseye zararı olmıyacağını düşünüp meraklı gözlerimi pencere diktim.Sanırım bi erkek çocugunun odasıydı.Siyah tonlarını burdan seçebiliyordum.Sanırım odaya biri girdi,ışık yandı.Tam olarak suratını gormesemde,üzerindeki havluyu ve birazcık daha üstlere baktığımda alti tane baklava gördüm.Gerçekten etkilenmiştim yani hangi kız etkilenmezki?Ben bakmaya devam ederken bir anda perdelerini kapattı.Hıh kapatırsan kapa dercesine surat yapıp yatağıma uzandım önümde koca bi hafta vardı erken yatmak pekte kötü bir fikir olmayabilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZ
JugendliteraturGözlerim yine dolmuştu.Ne diyicek diye kendimi kemirirken bi anda dudaklarıma yapıştı.Ben soluk soluğa kalırken çekilip.Gıcık bir şekilde gülümsedi ve kulağıma "İmkansız" diye fısıldadı.