Ilang buwan nadin ang matuling lumipas.. Masasabi kong ang hirap nga pala talgang magbuntis pero sa tuwing maiisip kong malapit ko nang makita ang anak ko.. Isang buwan nalang napapangiti ako..
patuloy parin naman sa panunuyo si ivan but... As of now kasi Wla akong ibang naiisip kundi ang magiging baby ko.. ayaw ko na muna magtiwala kay ivan.. Saka pwede naman siyang maging ama nang bata kahit.. Na di kami nagsasama..
"maam may tawag po kayo sa telepoNo..!" Wika ni manang na umaangos pa nang makalapit sakin.. sabay abot nang wireless na telepono..
"Cge manang Salamat.." I said at nginitian ko siya nang bahagya.
"Yes? hello??" i answer the call
"H-hello? So-sofia?" napakunoot noo ako nang marinig ko ang napakapamilyar na boses..
"Yes!? who's this?" mahang kong tanoNg
"Its me ta-tana s-sofia" pakiramdam ko humihikbi ito sa mga oras na to dahil sa basag niyang boses
"Yes? what do you need?" pinatigas ko ang boses ko wla akong maisip na rason kung bakit siya napatawag sakin..
"Sofia can we meet later 3pm starbucks Ayala.. Please may kailangan lang akong sabihin sayo.." pakiramdam ko tumigil ang pagikot nang mundo ko sa sinabi niya ano kaya ang sasabihin niya..
"Sofia? you still there?" she asked
"yes.. Cge kita nalang tayo mamaya.." I said then i end the call si manang naman ay nagtatakang nakatingin sakin ibinalik ko na sa kanya ang phone at tumango lang ako.. Saka na siya umalis
Kinakabahan man ay tumuloy parin ako patungo sa lugar na pagtatagpuin namin ni tana.. Dahil sa di ako pinayagan ni mommy na umalis magisa kaya sinama ko nalang si Naithan..
"You sure about this? " he asked bago ako lumabas nang sasakyan niya..
"Yeah! ill be fine hintayin mo nalang ako dito.. Naith" mapakla akong ngumiti sa kanya
"take care ok bumalik ka agad.. ill stay here" he tap my shoulder then he kiss me in my forehead..
Tumango na ako at lumabas na sa sasakyan .. mabagal lang akong naglakad papasok nang starbucks.. Then finally i saw that girl nakaupo siya sa isang table she looks fail pumayat siya kesa nung uli ko siyang nakita.. Namumutla din ang kanyang balat natatakpan man nang pulang lipstik ang kanyang mga labi mahahalata mo parin ang kaputlaHan nito..
"hi?" simple kong bati nang makalapit ako bahagya siyang nagtaas nang tingin sakin her eyes is full of sadness.. Nanlalalim din ito .. Kaya naman nakaramdam ako nang awa sa kanya..
"Hi take a sit.." She smiled
"anong gusto mong sabihin di ako pwedeng magtagal..Tell me" mahinahon kong wika sa kanya
"Sofia please ibalik mona siya sAkin.. I need him" nagunahan nang maglandas ang kanyang mga luha.
"What did you say? wla akong kinuha sayo tana baka nga ikaw ang meron kinuha sakin.." Inis kong sagot sa kanya
"i need him sofia sa kanya lang ako kumukuha nang lakas.. di na siya nagpapakita sakin di na siya pumupunta sa bahay i though... Ahmm i though nagsasama na kayo ulit.. He told me na babalikan kana niya.. Pls! sofia i need him diko kayang lumaban magisa.." Humagulgol na ito sa uling katagang binitawan niya
Nasasaktan man ako ay nakakaramdam din ako ng awa para sa kanya..
"Wla akong mababalik sayo tana.. Why dont you asked him.. Ikaw dapat ang magsabi sa kanya niyan.." inis kong asik sa kanya..
I saw tears falling on her cheek and I felt sorry for him but I still do not like them anymore I'm happy with what I have now that I'm closer to seeing my child.
YOU ARE READING
Wife in Name ONLy ( Complete )
Romance"paano mo matatanggap na asawa mo ako kung hindi naman ako ang kinakasama mo?" -sofia