Aralarından korkanlar vardı tabii. Onları sınıfa gönderdiğimde 3 kişi kalmıştık. Esad, Fatih ve ben. 3 kişiyle ne yapacağımı düşündüm durdum. Bulmuştum, tek tek odalara gidip kesici eşyalar arayacaktık. Her katta 6 sınıf vardı. Her 2 sınıfa 1 kişi bakıyordu. Neredeyse her sınıfa bakmıştık ama birşey bulamamıştık. Çok saçmaydı. Nasıl bir okulda hiç kesici alet olmaz ki? Kalemden başka birkaç tane makas bulmuştuk. Aslında bir tane yay tarzı birşey yapabilsem yeterdi. Ama onun için malzeme yoktu ki. Okçuluk kursuna gittiğim için evimde ok ve yayım vardı ama o anki halimle eve gitmem imkansızdı. Toplanıp ne yapsak diye düşündük. Kimse birşey bulamamıştı. Lastik, kalemler ve bant vardı. Aslında onlardan birşey yapabilirim diye düşündüm ve sapan yapmaya karar verdim fakat bunun için sınıfa gitmeliydim. Her neyse, diğer takım arkadaşlarıma bunu anlattım ve okçuluğum iyi diye bana destek çıktılar. Yavaşça yukarı çıkmalıydık. Neden bütün bunlar olmuştu? Neden sadece Türkiye? Aklımda birsürü soru vardı ve bunları düşünürken dalıp gitmiştim. En sonunda Esad bir tokat atıp beni ayıltmıştı. Yukarı çıkmaya başladık, herşeyden habersiz. Sınıfın kapısına geldiğimizde süpürgeleri elimize aldık her ne olursa diye.
