Uyandım. Yüzüme baktı, dışarıya gelmemi söyledi. Dışarıya çıktım, önümde büyükçe bir zombi sürüsü. Bize doğru geliyorlar. Toplayabildiğimiz her şeyi toplayıp motorlara atladık. Çok uzun bir yol katettik. Aklımda bir şey vardı. Askeri bir bölgeye gidip orada yaşayabilirdik. Hem daha güvenli, hem radyo vb. şeyler var. Başkalarıyla iletişim kurabilirdik. Korunma gücümüz de olabilirdi. Diğerlerine söylemeli miydim? Son zamanlarda çok kez yer değiştirdik. Rahatsız olmuş olabilirlerdi. Söylediğimde hepsi bana katıldı. Keskin nişancı tüfeği bulsam hiç de fena olmazdı. Susturucu takıp zombileri kolayca öldürebilirdim. Silahçı bulmak gittikçe zorlaşmıştı, çünkü hayatta kalanlar oraları hemen boşaltıyorlardı. Aslında yanımda Katana'm vardı. Hep istediğim bir şeydi bu. Katana'm ile zombilere karşı savaşmak... Zombilerle ilgili her şeyi seviyordum. İsteğim gerçekleşti ama çok insan öldü. Sanırım istemezdim. Yakın dövüş silahları aşırı ilgimi çekiyordu.
