te slim maakt je soms dom!

Deel 16

SARA:

Nadat Ayoub mij het verhaal heeft verteld over Youssef denk ik nu heel anders over hem. Ik vind het echt zielig en kan het wel vinden in zijn plaats ookal zijn mijn biologische ouders op een jonge leeftijd over leden vind ik het nog altijd moeilijk maar Alhamdoulilah ben nu erg blij met wat Allah mij heeft gegeven. 2 ouders en 1 broer waar ik super veel van hou. Ik zit achter en maak wat opdrachten voor school. Net wanneer ik mijn map dicht klap komt mijn baas binnen en zegt dat ik snel moet komen. Hij was best gehaast dus ik rende achter hem aan. Hij zegt dat er te weinig mensen nu werken en te veel mensen zijn die er behandelt moeten worden. Dat betekent dus dat ik nu iemand helemaal alleen moet verzorgen en alles aan mij ligt. Kapot eng normaal krijg ik begeleiding en zeggen ze wat ik moet doen. Maar ik doe hier nu al een paar weken stage dus komt wel goed in sha Allah. Ik kreeg de gegevens van de patiënt en subhan'Allah dit had ik niet zien aan komen. Het was Yassin. Hij komt net uit de operatie kamer en zijn ouders zie ik in de gang wachten zijn moeder met betraande ogen en zijn zusje die haar moeder probeert rustig te houden. Pff ik meet snel zijn temperatuur op en zijn hart slag. Verder verschoon ik het overige bloed en ga dan naar de gang. " sorry mevrouw mogen we hem bezoeken" vraagt laila het zusje van Yassin. " ja jullie mogen nu naar binnen maar hij is nog niet wakker daarom vraag ik jullie om wel wat rustig te doen" zei ik tegen hun. Erna liep ik weg en het is inmiddels al 16:00 ik ga snel nog langs Guusje om te kijken of alles goed gaat en erna ga ik naar Ayoub; hai schat, zei Ayoub. " Heyy" zei ik. " is er iets" vroeg hij want je zag nog de stress aan mijn hoofd van Yassin. " ja nee niks laat maar" zei ik snel. " nee vertel me alsjeblieft wat is er gebeurd?" Vroeg hij bezorgd aan mij. Ik vertelde het verhaal over Yassin en hij wist er niets op te zeggen. Maarja weetje ik zeg altijd tegen mij het is mekteb het had niet anders kunnen lopen. Alles met de wil Allah.

Nadat ik en Ayoub nog wat hebben gepraat en nog zijn wond verzorgd aan de zijkant van zijn buik. " nou Ayoub de hechtingen zijn al wat beter en over een paar dagen zul je er niks meer van zien" zei ik tegen Ayoub. " nou helemaal mooi en mijn ribben en arm??" Zei hij alsof ik een afgestudeerde dokter was. " Uhmm da weet ik ni wacht eff kijken in het mapje, Uhmm oeeehhhhh dit is niet goed je ribben moeten er mog 10 weken in en je arm om je gips mag er morgen uit" zei ik voor de grap. " WAT ZEG WOLLAH 10 WEKEN ??MAG DIE ER MORGEN AF" zei Ayoub met grote ogen tegen mij." HAHAHAHAHHA nee man tuurlijk niet" zei ik . "hij trok het mapje zo uit mijn handen want hij vond er niks grappigs aan. " hij keek naar het mapje maar snapte er niks van HAHAHAH. " Oke het enige wat ik snap van dit is mijn naam bovenaan" zei hij. " hahaha Oke geef dan, dan ga ik serieus zeggen" zei ik lachend. " Okee" zei hij ongeduldig." Oke je gips van je arm mag er over 2,5 week uit en en je ribben zijn al snel genezen en die mogen er waarschijnlijk zondag af, en dan mag je maandag weer terug naar huis gaan" zei ik.

AYOUB:

Ik wil niet naar huis als het aan mij ligt blijf ik hier 1 maand zolang jij mij maar blijft behandelen! Zei ik tegen Sara. " hhahaahah Okee wil je niet genezen en een normaal leven lijden" zei Sara tegen mij." Jawel maar dan wel met jou" zei ik tegen haar en ze werd langzaam rood Awhh wel schattig hoor .

SARA:

Na wat gepraat te hebben liep ik Ayoub zijn kamer uit en moest nog 1x langs Yassin Pff eerlijk ik vindt het zielig voor hem wat er is gebeurd maar ik heb geen zin om hem te behandelen eerst Youssef en nu Yassin er ook bij Pff. Ik liep zijn kamer binnen en zag zijn ouders en zusje bij hem. Hij was al wakker geworden. Oke mooi dan kan ik hem nu zijn medicijnen geven die hij in moet nemen, ik pakte zijn medicijnen en een glaswater. Ik gaf het hem aan en hij bleef me maar aan straten Oke dit haat ik dus wanneer mensen mij blijven aan staren. " deze medicijnen moet u nu innemen voor het geval dat je misselijk wordt" zei ik tegen hem. " dankjewel" zei hij en steeds volgde hij mij met zijn ogen elke stap die ik deed. Ik was klaar voor vandaag en mocht dus naar huis. Ik ging naar achter pakte mijn jas en mijn tas uit mijn kluisje en ging dan met de lift naar beneden ik stapte mijn auto in en reed naar huis ik ging eerst nog langs de Starbucks. Eenmaal mijn chocomelk gehaald ging ik naar huis bij een stop licht stopte er een zwarte bmw naast mij er zater 3 jongens is ze keken allemaal mijn kant op. Hate this moment.... het werd groen en reed vol plank gas weg because  this was scary. Ze bleven maar achter mij aan rijden net dat ze dachten dat ik rechtdoor ging, ging ik net optijd naar rechts een kleine omweg gemaakt maar Me3lish zo lang ik ze me kwijt ben. Ik parkeerde de auto en en ging maar binnen. Ik groette mijn mijn vader die bezig bezig met was met praten met de vader van Ayoub. Mijn moeder is naar de stad gegaan met de moeder van Ayoub ik bedoel kijk dan hoe goeie vrienden ze zijn dan hebben ze al helemaal geen probleem dag ik later met Ayoub ga trouwen. Goed begin toch.

Och Sara je denkt dat het een goed begin is!

Ik loop naar boven en ga naar mijn kamer ik trek mijn pyjama aan en zet mijn haren in een slordige knot. Het is is inmiddels al 17:15. Ik loop maar de douche en doe de wassing erna bid ik mijn gebeden die ik in moest halen en ga dan naar beneden want wa heb ik een honger. Ik zie dat er lasagne is en pak 1 stuk. Dan komt mijn broer naar beneden " Ewaa bolle waarom moet je gelijk weer eten" zegt hij. " sorry hoor maar jij bent niet degene die hier 9 uur werkt. " Ewaja ik werk minder dan jij en krijg tenminste beter betaald" zij hij. " haha grappig man kietel me dan lach ik even mee" zei ik heel

Het meiden weer een deeltje! Wat vonden jullie ervan.vergeet natuurlijk ook niet om een steen achter te laten xx
Xoxoxoxo ~Salma