BELALI MED-CEZİR

🌹2.BÖLÜM 🌹 CANAVAR

🌀Hayat bazen üstüne yıkılıyor insanın . 🌀

Arkadaşlar kızın adını degistirdim.
Suzan =Meyra

Hatırlatma

Çıkan sesler kulağına gelmemeye başladı.Sadece uğultuları duyuyordu. Beyni gördüğü şeyi kaldıramazken gözleri kendisinden habersiz kapandı.

Kalbinin çırpınışından başka hiçbir şuuru kalmamıştı. Hayatıyla münasebeti olmayan kısa bir kâbus olmasını diledi Tanrı 'dan.

********

||BELALI MED-CEZİR || 2.BÖLÜM

O Bir Canavar Kesinlikle

Burnuna gelen kokular şişmiş ve çürümüş cesetler gibiydi.Bir serseri gibi soğuk olan taş zemine çömelip kayıtsız uykuya varmıştı; ne bir ses, ne de aydınlık vardı.
Vücudunu buzlar içinde hissediyordu.
Ağırlaşan göz kapakları sanki hiç açılmak istemiyordu. Kendini ne kadar zorlasada açılmıyordu işte.
Sanki üstünde dünyanın bütün yükleri vardı. Zorlukla da olsa gözlerini açtığın da ilk etrafı buharlı bir şekilde gördü. Elini yavaşça kaldırıp uzun parmaklarıyla gözlerini ovaladı.

Uzandığı sert zeminden yavaşça doğrulmak için elini yere degdirdiğinde ağzından acı bir inleme kaçtı. Hızla elini yerden çekip göz hizasına getirdiğinde yaralı olduğunu gördü. Avuç içi yaralanmış ve kabuk tutmuştu.

Zeminde yankılanan sert adım sesleriyle gözlerini avucundan çekip karanlık odada gezdirdi. Her yer karanlıktı ve çok kötü kokuyordu. Ayrca çok havasızdı. Yüzünü buruşturup yavaşça ve zorlukla ayağa kalktığında adım sesleri daha da yakından geliyordu.

Ağır ve cılız bir ses kulaklarını doldurduğunda kapı sandığı yerden azar azar ışık geliyordu. Her kimse kapıyı tamamen açtığında kapının ortasında bekleyip bir süre durdu.
Meyra fazla ışıkla gözlerini kısmış korku dolu gözlerle kapının eşliğinde duran kişiye bakıyordu. Yüzü gözükmüyordu. Sadece iri gövdesinin gölgesi düşüyordu duvara.

Zemini ağlatan ayak adımlarıyla Meyra geriye doğru adım attı. Korkutucu canavarın her ayak atışında genç kız birer adım geriye doğru yürüyordu. Sonunda duvarı boyladiginda olduğu yerde durmak zorunda kaldı. Adam aralarında bir kaç adım kaldığında durdu. Genç kız korkuyla gözlerini yerden alıp ürkek bir şekilde karşısındaki kişiye baktı. Sadece yüzünün yarısı gözüküyordu. Çatık kaşları , küçük gözleri ve sanat eserine benzeyen dolgun dudaklarıyla nefes kesici duruyordu.

Adam dudaklarını aralayıp bir şey dediğin de genç kız fransız kaldığı için kaşlarını hafif kaldırdı. Çünkü adam farklı bir dilden konuşuyordu. Meyra her ne kadar ne dediğini anlamasa da ses tonundan ötürü iyi birşey demediği kesindi.

Genç kız ses çıkarmayıp ürkek gözlerle adama bakındı sadece.Gözlerinin daha fazla koyulaşması mümkünmüş gibi pür dikkat genç kızı izliyordu.

Yavaş bir yutkunma indi boğazının derinliklerinden. Vücudunu alevler içinde hissediyordu genç kız...

Genç adam kızın kendisine aval aval bakmasına öfkelenmişti. Alıp verdiği nefeslerin sesi geliyodu. Göğüs kafesi bir inip bir kalkıyordu.

Sinirden başını geriye atıp burun kemerini sıktıktan sonra bir anda genç kızın dibinde bitti. Meyra ne olduğunu anlamadan kollarının baskısıyla acıyla gözlerini kıstı. Yaşadığı şokun üzerine birde yaşadığı acı katlanilamazdı.

Bukleler halinde omuzlarından aşağılara dökülen kumral ,hareli saçları ,gül tomurcuğu misali kıvrılmış pespembe dudakları ve narin endamiyla kiriliverecekmis gibi duran koluna baktığında fazla sıktığı her şekilden belki oluyordu. O kadar sıkıyordu ki adamın kalın ve uzun parmaklarının ucu kızarmıştı.