Bir Hafta Sonra
Telefondan gelen sesle yere yapışmam bir oldu. Kıvranarak yerden kalktım ve saate baktım. Saat 03.43 mü! bu saatte kim bir insanı arar. Ararsa da hangi kafayla arar merak ediyorumdum doğrusu. Telefonu elime aldığımda arayan numara bizim numaralardan çok farklıydı . Çünkü bu kore numarasıydı. Açmakla açmamak arasında kararsız kaldım. Sanırım açmalıydım. Yavaşça ekranı kaydırdım.
(Konuşmalar ingilizce )
-alo
+efendim
- Iyı günler ben Big Hit şirketinden Wojin(salladım). Şirketimize yaptığınız başvuru kabul edilmiştir. Canlı görüşmeler için koreye gelmeniz gerekmektedir. Yolculuğunuz boyunca masraflarınız bizim tarafımızdan karşılanacaktır. Eğer kabul ederseniz en kısa sürede uçak biletlerinizi hazırlayacağız .
Resmen tutulmuştum. Bu gerçek olamayacak kadar güzeldi. Hatta o kadar şaşırdım ki adam az daha telefonu kapatacaktı ki son anda müdahale ettim.
+E-evet kabul ediyoruz.
- Peki en kısa sürede size geri döneceğiz iyi günler
+İ-iyi günler
Adam telefonu kapattığında rüya görüp görmediğimden emin olmak için kendime bir çimdik attım ve rüya görmemiş olduğumu anladım. Saniyeler sonra kendimi evde çığlık atarken buldum. Resmen gecenin köründe evde deliriyordum. Annem koşarak geldi.
- Ne oldu?
Kesin bana bir şey oldu sanmıştı. Eğer anneme ne olduğunu söyleseydim kesin beni keserdi. O yüzden en iyisi numara yapmaktı . Hemen rol yeteneğindeki kullanarak yere düşmüş gibi yaptım .
+ Ahh anne ayağım ,ayağım gitti anne bak görürsün kesin öleceğim ahh kesecekler beni
- Nerde o günler her neyse yataktan mi düştün ne oldu ?
+ Evet anne ah neyse şey şuraya yatayım biraz dinlenirsem geçer herhalde.
- Tamam dur yavaş yavaş hareket et.
+ Tamam.
Annemden destek alarak yatağıma yattım. Ama bu heyecanla uyuyana kadar canımdan can gitmişti.
Uyandığımda saat 09.13' tü. Şu an midemde kelebekler uçuşuyordu. Resmen Big Hit başvurumuzu kabul etmişti. Evde gülücükler saçarak dolaşıyordum ki annem de bunu farketmiş olacak
- Ne oldu sevgili mi yaptın böyle hoplayıp duruyorsun ?
+ Evet hayallerimdeki sevgili anneciğim bitanecik aşkım Sugam.
- Sus da bana yardım et.
+ Ya anne ciddiyim hani başvuru yapmıştık ya kabul edildi.
-Tamam hadi yardım et.
+ inanma sen inanma yarın evden giderken salya sümük ağlarsın artık.
- Bekle ağlarım.
+ Ah annem ben seni de yanımda götürürüm buralarda tek başına napacan kız.
- Ben burada iyiyim sağol .
+ Anne ciddiyim bak kabul edildik.
Annem dalga geçerek telefona baktı. Baktığı gibi de ağzı açık kaldı çünkü gerçekten kabul edilmiştik. Anneme gördün mu ablanı tavırları takınarak hava attım. O ise bana farklı bakıyordu. Onun tam olarak tepkisi ne olacaktı merak ediyordum.
- Şimdi sen Kore'ye mi gideceksin?
+Eveeeet
- Tamam
Üzülmüştü bunu ses tonundan anlamıştım. Ama yapacak bir şeyim yoktu ondan uzaklaşmak zorunda idim. Her ne kadar BTS için başvursam da anneme daha iyi yaşam koşulları sunmak da en büyük hedeflerimdendi. Onun benim için gece gündüz çalışıp çabalaması, yorulması beni derinden etkiliyordu. Ve eğer idol olursam onu da bir an önce yanıma aldıracaktım.
Annemin bana seslenmesiyle düşünce aleminden çıkmıştım.
- Arkadaşların da gidecek mi ?
Arkadaşlar, onları tamamen unutmuştum . Böyle bir haberi onlara söylemeyi nasıl unuttuğuma şaşırıyordum. Anneme söyleyip kızlara bu haberi vermeye gittim. Kızları çok telaşlandırmıştım. Her zamanki yerimizde toplamıştık.
(Emine)
"Ne oldu niye çağırdın?"
(Kübra)
"Ben biliyorum kesin reddedildik."
(Melek)
"Big Hit b..."
(Kardelen)
"Ay tamam devamını getirme."
(Melek)
"Bir dinleyin hem reddetseler cevap vermezlerdi ama"
(Kübra)
"Ama ne"
(Melek)
"Ama Big Hit ... basvurumuzu kabul etti!"
Kızlar şok geçirmişti. Kardelen ve Emine sarılmış. Kübra ile ben ise deliler gibi dönüyorduk bunu Kübra sık sık yapardı. Önemli bir şey olduğunda kollarımdan tutar ve döndürürüdü.
Biraz sakinleştikten sonra oturup olanları anlattım. Hemen söylemediğim için biraz kızmışlardı ama sonra hayaller kurmaya başlayınca beni çoktan unuttular.
