Cyprian Kamil Norwid

244 10 0
                                    

I
Nad Kapuletich i Montekich domem,
Spłukane deszczem, poruszone
gromem,
Łagodne oko błękitu.

II
Patrzy na gruzy nieprzyjaznych
grodów,
Na rozwalone bramy do ogrodów --
I gwiazdę zrzuca ze szczytu;

III
Cyprysy mówią, że to dla Julietty
Że dla Romea -- ta łza znad planety
Spada... i groby przecieka;

IV
A ludzie mówią i mówią uczenie
Że to nie łzy sa, ale ze kamienie
I -- nikt na nie... nie czeka.


Wiersze, wierszykiOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz