Już zaszedł nad doliną
Złocisty słońca krąg;
Ciche odgłosy płyną
Z zielonych pól i łąk.
Dalekie ludzi głosy,
Daleki słychać śpiew
I cichy szelest rosy
Po drżących liściach drzew.
Promieni gra różana
Topnieje w silnej mgle,
A świeży zapach siana
Skoszoną łąką śle.
Wraz z wonią polnych kwiatów,
Z gasnącym blaskiem zórz
Cicha poezja światów
W głab ludzkich spływa dusz.
W półcieniu pierś olbrzymią
Podnoszą widma gór:
Nocnymi mgłami dymią
Wdziewają płaszcze chmur.
I wiążą swoje skrzydła,
Podarty kryjąc stok,
Jak senne malowidła
Powoli toną w mrok.
Wieczoru blask niepewny
Oświetla obraz ten...
Ludzie w zadumie rzewnej
Gonią piękności sen.
![](https://img.wattpad.com/cover/124766380-288-k971684.jpg)
CZYTASZ
Wiersze, wierszyki
PoetryZnajduje się tu spis moich ulubionych wierszy. Ponieważ wiem, że papier jest mało trwałym tworzywem, postanowiłam uwiecznić moje skarby w chmurze. "Drogiej wnuczce, Żeby pamiętała, że w życiu pełnym prozy, jest też poezja" ~ moja babcia :)