Chapter 5

116 7 57
                                    


**Chapter 5 unedited **

BLAIRE POV

"IKAW?!" Sabay naming nasabi noong magtama ang mga mata namin.

Napakunot ang noo ko dahil naalala ko yung nangyari sa may ospital. 'He's the reason why I lost the most important thing I treasure for 25 years of my existence' sabi ng utak ko habang tumigil ang paghinga ko sa sobrang galit ko sa kaharap ko. I know that I stare at him with pierce look but I dont care. I know I intimidate him since he step back. If looks can kill he must be dead now.

We stare with each other for a minute and sya ang unang bumitaw ng tingin at yumuko sya dahil sa talim kong tumitig.

I sat on my chair with posture at naka dekwatro pa ang paa ko dahilan upang makita nya ang mahaba at makinis kong legs. Napa smirk ako ng makita kong nakatitig sya sa legs ko at napalunok. Bagay na natutuwa ako kasi alam kong mapapasunod ko na sya sa lahat ng gusto ko lalo na may atraso pa sya sa akin.

We stayed on the same position for few minutes and no one makes a move. Since time is really important for me, tinanggal ko yung bara sa lalamunan ko at tumikhim bagay na kinagulat nung isa.

"UHUMM!" Sabi ko na napalakas ata at halatang pilit lang lumabas sa bibig ko.

Nakita kong ikinagulat ito noong isa lalo na nahuli ko syang nakatingin sa legs ko. Bagay na ikinamula ng pisngi nya.

I gave him a smirk noong nagtama ang mata namin. Nakita ko sa mata nya ang regret at hiya ng nahuli ko syang nakitingin sa akin.

"Sorry" sabi nya nang nagbaba ng tingin at yumuko. Pinagmasdan ko lang sya hanggang sa nagsalita na ulit ito.

"I'm sorry for everything. Especially sa nangyari sa boyfriend mo at sa kiss" sabi nya sa akin at itinuwid nya ang tingin sa akin. Nakita kong sincere naman sya pero hindi enough yung sorry nya.

Bigla naman ako naguluhan din dahil sa sinabi nyang "Boyfriend" si Zach?! No way!' Sabi ng utak ko. Hindi ko bf yun pero may special connection kami.

Nakatitig ako sa kanya at nagbigay ako ng confuse look dahil sa iniisip nya. 'He stole your first KISS' sabi ng utak ko. Bagay na ikinagalit ko na naman ulit.

"Do you think your apology will make any difference now?!" Galit na sabi ko kasi naalala ko na naman nangyari. Well technically aksidente yun dahil hindi naman sya manyak at may itsura sya kaya imposible na wala nagkaka gusto dyan.

He has a short black hair, tall, fair skin, maapal na kilay at mapungay na mata. Hindi din sya maliit dahil nasa 5'8 ang taas nya at medyo patpatin sya para sa isang lalaki pero tama lang din nmn ang katawan nya para sa taas nya.

Tahimik lang syang nakatingin sa akin.

"I can't easily forgive and forget after what you've done. You almost run from your responsibility" matamang nakatingin ako sa kanya.

"Hindi totoo yan! Nawalan lang ako work. Hindi ko naman ako kayo tatakbuhan especially yan turo sa akin ng magulang ko"sagot nya sa akin na may pagkainis ang boses.

"Don't you know who you're talking to?! I can send you to jail because of what you did! Especially you assaulted me" galit na sabi ko dito at sa sobrang init ay bigla kong napahampas ang kamay ko sa lamesa na bagay na ikinagulat niya.

Bumuntong hininga ito at tinuwid ang tingin sa akin. Sakto namang nagtama ang mata namin at para akong na hypnotized dahil sa mapungay niyang mata.

"I'm sorry. I know you can't forgive me for what happened but hayaan mong gawin ko lahat para mapatawad mo ako" sabi niya sa akin at nakita ko ang regret sa mata nya. 'Sincere naman pala sya sa sinasabi nya' sabi ng utak ko.

Tumayo ako sa upuan ko at habang naglakad ako palapit sa kanya nakita kong pinagpapawisan siya.

'Ganun ba kainit dito para pagpawisan siya?' Tanong ng utak ko. Napataas ang gilid ng labi ko ng mapagtanto ang dahilan.

'NO! For god sake BLAIRE, tinakot mo siya kaya ganyan. Common sense' sagot ng kanang utak ko. Napangiti nalang ako dahil kinakausap ko sarili ko dahil sa taong ito. Napailing nalang ako.

"May nakakatawa ba?" Sarkastikong sabi nung katapat ko. Napataas kilay ko sa sinabi nya.

"You don't have the rights to use that tone on me" sabi ko ng mahinahon pero may pagbabanta sa boses ko sa kanya ng magkatapat na kaming nakatayo.

"Ako lang may karapatan na magsalita sa atin ng ganyan at you will follow everything I will say" sabi ko sa kanya na may pagtataray ang boses.

"Hindi mo ako pwedeng ditahan" pagalit na sabi nito.

Napa smirk ako. Siya palang ang unang sumaway sa akin at sumagot. Even my family wala magawa. I know I'm evil but I dont care. As long as I can do what I want. That's what makes me happy.

"You will do what I say or else..." sabi ko sa kanya habang mataray na nakatingin.

He's challenging me, I like it.

Sa sobrang inis niya sa akin, pulang pula ang mukha niya sa akin ay biglang humakbang upang tumalikod pero for some odd reason bigla nalang siyang na out of balance.

Ayun! Natapakan niya yung sintas ng rubber shoes at bigla siyang sumubsob sa chest ko!

"PERVERT! MANYAK!" Galit na sabi ko sa kanya at nasampal ko siya ng malakas ng dahil sa inis at padabog akong lumabas ng tent para hindi na makita ang pagmumukha niya.

***************

Ito na po ulit another chapter pero unedited. Sana magustuhan nyo!

Don't hesitate to VOTE, and COMMENT. It will help me alot to know that someone is reading my story.

Thank you for reading guys!

Sayonara! 👋🏻

Autumn 🍂 😘

IT MIGHT BE YOU ⁉️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon