Na een korte autorit zijn we op een plek uitgekomen, het ziet er totaal niet bekend uit. We stappen uit de auto en brad geeft me een blinddoek.
"Uhm Brad wat moet ik hiermee"
"Die moet je omdoen..." lacht hij.
"Waarom"
"Omdat het een verrassing is"
"Maar I-"Brad doet zijn hand voor me mond zodat ik stop met praten. Hij pakt de blinddoek uit mijn hand het doet hem voor mijn ogen en knoopt hem vast.
"Oke nu... pak mijn hand en loop met me mee"
"Serieus Brad"
"Sst doe nu maar gwn"Ik zucht en Brad pakt mijn hand.
**
Na ongeveer 5 minuten lopen (wat er super vermoeid was omdat ik bang was dat Brad me zou laten vallen) zijn we ergens gestopt."Zijn we er?"
"Ja"
"Kan ik nu mijn blinddoek afdoen?"
"Ja"
"Ja?"
"Ja!" Hoor ik Brad lachen.Voorzichtig doe ik mijn blinddoek af.
WoW
Ik kijk naar Brad en dan weer naar voren. We zijn Op een soort heuvel met uitzicht over de hele stad. Er ligt een kleed en allemaal eten en drinken. Ook hangen er allemaal lichtjes en is de grond versierd met bloemen.
"En? Vind je het mooi?"
Ik kijk hem met open mond aan.
"Mooi? Het is geweldig!"
Ik geef Brad een knuffel.
Brad zucht en laat weet los.
"Waarom die zucht?" Grinnik ik.
"Ik was bang dat je het niet leuk zou vinden""Hoe kan ik dit nou niet leuk vinden?"
Brad glimlacht en pakt mijn hand.
We lopen naar het kleed en gaan zitten.
***
"Het is echt heel mooi hier" zeg ik zachtjes.We hebben inmiddels bijna al het eten op en we zitten voor ons uit te staren. Mijn hoofd leunt op Brad zijn schouder. Brad zijn hoofd leunt op mijn hoofd.
"Ja" zegt Brad.
Dit is serieus de eerste keer in mijn hele leven dat ik me nergens zorgen om maak. Ik sluit me ogen en adem diep in. Kon het leven nu maar even stil staan, ik zou voor altijd hier kunnen blijven zitten met Brad. Maar ik weet dat we vanavond gewoon weer 'thuis' zijn en ons leven weer door gaat.
Ik doe mijn ogen weer open en geniet van het uitzicht.
"Dat is mijn huis"
Brad zijn ogen schieten open en hij kijkt me aan...
"Wat?"
Ik wijs naar voren.
"Zie die grote paal daar in de verte?"
"Die paal bij die grote boom bedoel je?"
Ik knik
"Daar naast staat een huisje... daar woon, ofja, woonde ik"Hij kijkt me aan en zucht.
"Mis je het?"Ik kijk hem aan
"nee"."Ga je ooit weer terug?"
"Ben ik niet van plan..."
Brad glimlacht "je kan zolang blijven als je wilt.. dat weet je toch?"
Ik glimlach en knik.Dan zie ik Brad ineens naar voren leunen.
En voor dat ik het weet raken Brad zijn lippen de mijne en staat de wereld even stil. Mijn buik begint te tintelen en ik voel Brad glimlachen.
Na de lange kus laat Brad zijn hoofd tegen die van mij leunen.
"Ik heb een leuke avond gehad Amy... Thanks"
Ik kijk naar hem en glimlach
"Jij bedankt Brad... ik zou echt niet weten wat ik zonder jou moest"Dan voel ik Brad zijn lippen weer op die van mij...
———————
First date! Srry voor late update... had een drukke schoolweek😓
JE LEEST
Dark times {the vamps||BWS}
Fanfictionmijn leven is nooit makkelijk geweest. Ik dacht dat mijn leven nooit beter zou gaan worden. Maar toen onmoette ik een jongen...