Chapter 2: Runaway

322 17 0
                                    

Chapter 2

She's feeing dizzy but she keeps on walking. Natatakot siya na baka nagising na ang Kuya Atom niya at hanapin na siya. She's still weak but she needs to get away from her brother not because he will hurt her but because she will just cause pain to him at ayaw na niyang mangyari iyon. The she inflicted to him is already enough.

She stops on her tracks when she saw two drunk male coming into her direction. They have creepy smile on their lips while looking at her.

"Mukhang naliligaw ka, Miss," sabi noong isa. Umatras siya at handa nang tumakbong muli nang napatigil siya dahil sa kung anong nabangga sa kanyang likuran.

"Leave her alone."

Natulos siya sa kanyang kinatatayuan nang makita ang nurse na nag-aalaga sa kanya pala ang kanyang nabangga. Gaano na ba siya katagal nawala? Malayo-layo na rin ang kanyang narating kaya paanong nandito ang nurse niya? Kanina pa ba siya nito sinusundan?

"Gusto lang namin siyang tulungan, Miss. Mukha kasing naliligaw siya. Sagot noong isa pang lalaki. Nakita ko naman ang pag-ngisi ni Nurse Tyler sa kanya.

"What a lame excuse. Kapag may nakita kang isang tao na naka-hospital gown, instead of asking her if she's lost, hindi ba dapat magtaka kayo kung anong ginagawa niya sa labas ng ospital?"

Nakita niya ang pamumutla nang dalawa. Akmang susugod ang dalawa sa kanila nang mapatigil ang mga ito at bigla na lamang nagmamadaling umalis. Puno naman ngg pagtataka niyang tinignan ang nurse pero napalitan iyon ng takot nang makita ang itsura nito.

Her eyes turned blue, her black hair turned white. Nang tumingin ito sa kanya ay napaatras na lamang siya. Nagbuntong hininga pa ito na parang pinakakalma ang sarili hanggang sa bumalik na ang dating itsura nito.

"You shouldn't seen that."

"What are you?" may takot na tanong niya. But the nurse smiled genuinely at her.

"You have to come with me," sabi nito at hinawakan ang kamay niya pero mabilis siyang pumiksi.

"No," matigas na sagot niya at nagsimula na muling tumakbo pero napatigil siya nang bigla na lamang nasa harapan niya na ulit ang nurse. "What the-"

Hindi na niya natuloy pa ang sasabihin nang bigla na lamang siyang hilain nito. Nagpumiglas pa siya pero agad din siyang napayakap nang mahigpit dito nang maramdaman niya ang paglutang nila sa ere.

"Put me down!"

She's on the verge of crying. At talagang napasigaw na siya nang mas umangat pa sila at naging mabilis na ang paglipad nila.

"I'm sorry but I can't. You've seen me kaya dapat mabura ang alaala mo tungkol sa nakita mo."

Mas bumilis pa sila pero may kung anong bumangga sa kanila kaya naman muntik na siyang maihulog ni Tyler kung hindi lamang niya nahawakan ang paa nito. Hinila siya nito at muling niyakap tsaka sila natungo sa madilim na kagubatan na kanyang nakita kanina.

"Wait. Don't leave me here!" pigil niya nang akma siya nitong iiwan.

"I have to. Ako ang habol ng nilalang na bumangga sa atin at mapapahamak ka lamang kung kasama mo ako."

"But.."

"You have to run. There are some creatures inside this forest. Diretsuhin mo lamang ang daan na iyon at may makikita kang kweba. You can stay inside that cave. Mas safe ka doon."

Hindi na niya ito napigilan pa nang muli itong lumipad paalis.

Nayakap na lamang niya ang sarili at tinungo ang daan na itinuro ng nurse. There were some weird noises inside that forest na nakadagdag sa takot niya. At nang may maarinig siyang mga yabag ay nagsimula na siyang tumakbo.

Stuck in August RainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon