Forbidden Love || Martin Garrix

5

Point of view Julia

"Juul, ga je mee de stad in?" vraagt Eva. Zij en Emma komen naast mij zitten. Ik schud mijn hoofd.

"Ik kan niet, sorry meiden." Ik zet mijn laptop op tafel en zie dat ik een berichtje heb van Martijn.

M: Heey! Hoe laat zal ik je ophalen? x Martijn

Ik: Hi! Ik ben om half 5 uit. Ik kan wel naar jou toe komen? x

M: Zal ik je ophalen? Dan kunnen we daarna meteen door?

Ik: Is ook goed 😀

M: Top! Dan zie ik je vanmiddag! 😄

Ik: 👍🏻

Ik sluit WhatsApp af en begin aan de opdracht die gegeven word.

"Wat ga je doen dan?" vraagt Emma. Ik glimlach. De meiden beginnen te lachen.

"Ik heb misschien een date." De meiden beginnen nog harder te lachen.

"Wie is het? Kennen wij hem?" vraagt Eva. Ik schud mijn hoofd.

"Jullie kennen hem niet, maar hij heet Martijn."

"Van zijn achternaam?"

"Ga ik niet zeggen, want dan gaan jullie hem stalken." Alsof ze dat anders ook niet zouden doen. Ze komen er toch wel achter, maar toch. Meteen de hele wereld zou het weten als ik aan het daten ben Martin Garrix. Bovendien heb ik geen zin in het gezeik met Charelle, waar hij nog steeds een 'relatie' mee heeft. Echt, je zou denken dat ik een slet ben...

"Oh kom op, Juul." Ik schud mijn hoofd.

***

Eindelijk is de dag voorbij. Zo snel als ik kan loop ik het lokaal uit, pak mijn spullen uit mijn kluis en loop naar buiten. Voor het gebouw staat er zwarte BMW. Martijn had geappt dat hij daar in zou zitten.

"Veel plezier, Juul!" Ik draai mij om en zie mijn klasgenoten staan.

"Dank je!" roep ik terug en loop naar de auto, waarvan ik het achter portier open en in stap.

"Hi," glimlacht Martijn.

"Hey!" Ik doe mijn gordel vast en bekijk Martijn even goed. Hij heeft een zwarte broek aan, met een zwart shirt en groenkleurige bomberjack. Wauw. #hot. Echt waar. de auto die begint te rijden haalt mij uit mijn gedachten.

"Was het leuk op school?" vraagt Martijn. Ik begin te lachen.

"Het was fantastisch," zeg ik sarcastisch. "Nah, het ging wel. Het is en blijft school..." Martijn lacht even. 

"Maar is het opzicht wel leuk toch?" 

"Ja, we hebben eindelijk eens gewerkt met een goede foto camera."

"Mooie foto's gemaakt?" Ik knik hevig. We hebben echt hele mooie foto's gemaakt. 

"Hoe was jou dag?" vraag ik. 

"Goed. Ik heb bijna de hele middag in de studio gezeten en dat was een beetje mijn dag," lacht hij. Ik grinnik. 

"Wat moois gemaakt?" 

"Ik heb een nummer eindelijk afgemaakt." 

"Nice." Martijn knikt. De auto stopt met rijden. 

"We zijn er," glimlacht Martijn. "Je kan je tas in de auto laten staan." Ik haal mijn telefoon en mijn pinpas uit mijn tas en stap dan uit de auto. Het is ondertussen al gaan schemeren. We staan aan de rand van een bos waar een pad van lichtjes op de grond staat. 

"Wauw, Martijn," mompel ik. Het ziet er echt zo mooi uit! Martijn glimlacht. Hij pakt mijn hand vast en zo lopen we lang het pad van lichtjes, het bos in. We komen aan bij een open plek waar zelfs in de bomen allemaal lichtjes hangen. In het midden van de open plek ligt een kleedje met een picknick mand. 

"Martijn, dit is..." Ik heb er gewoon geen woorden voor. "Perfect," mompel ik er achteraan. Ik kijk naar Martijn die als een idioot staat te glimlachen. We gaan op het kleed zitten. Martijn maakt de picknick mand open en haalt daar een fles champagne uit, Frozen kinder champagne om precies te zijn. 

"Oh mijn god," lach ik. 

"Ik wist niet zeker of je al mocht drinken, dus heb ik dit voor de zekerheid gehaald." 

"Ik mag drinken ja, maar dit is ook goed," glimlach ik. Martijn haalt nog twee champagne glazen uit de mand en geeft ze allebei aan mij. Hij maakt de fles open en schenkt onze glazen vol. Hij zet de fles weer terug in de mand en pakt er dan een zak met broodjes uit. 

"Ik wilde pizza mee nemen, maar dat zou koud worden. Net als al het andere eten wat ik had bedacht om mee te nemen, dus nu is het oud Hollands broodjes eten met kaas," legt Martijn uit. 

"Dit is prima! Je hebt er echt je best voor gedaan. Meer dan dat." Martijn loopt rood aan, wat echt zo enorm schattig is!

"Dank je," zegt Martijn zacht. Ik glimlach en neem een hap van mijn broodje. Echt waar, nog nooit heeft een jongen zoiets liefs gedaan. Ik ben überhaupt nog nooit zo close geweest met een jongen.

***

"Bedankt voor de leuke avond," glimlach ik naar Martijn. 

"Jij ook bedankt," glimlacht Martijn. Hij leunt iets naar voren. Hoofdschuddend duw ik hem langzaam van mij af. 

"Je hebt nog steeds een relatie met Charelle," zucht ik. En ondanks dat ben ik hier toch met hem op een date. Ja, ik snap er zelf ook geen bal van. 

"Ik houd niet van haar." 

"Dan alsnog. Jij komt thuis en zij zit op de bank op je te wachten, omdat zij wel van jou houdt." Martijn schudt zijn hoofd. 

"Dat kan wel zo zijn, maar ik houd niet van haar. Ondanks dat het een heleboel gezeik op gaat leveren, heb ik haar gister avond het huis uit gezet. Ik ben alles aan het uitzoeken om er voor te zorgen dat het contract verbroken kan worden..." 

"Martijn..." Hij schudt opnieuw zijn hoofd. 

"Ik vind je leuk, Julia. Ik ben bereid om daar voor te vechten, zelfs met mijn management." Ik zucht even. Ik voel mij vereerd, maar straks is dit de verkeerde keuze en wordt het niets tussen ons. Dan heeft hij al die moeite voor niets gedaan. 

"Ik vind jou ook leuk, Martijn. Maar..." Ik zucht even. En zonder er verder nog over na te denken, druk ik mijn lippen op die van hem. Ik voel Martijn glimlachen tegen mijn lippen.