Julia loopt alleen door Amsterdam als ze Martijn tegen komt, die ook alleen is. Ze is zo brutaal om op hem af te stappen en om te vragen voor een foto, die ze maken. Ze raken in gesprek en komen tot de ontdekking dat ze veel gemeen hebben. Je zou ku...
Half slapend loop ik achter Martijn aan. Hij, en Louis, gedragen zich als een stelletje kleuters. Ze lachen om alles, wat enorm irritant is op dit tijdstip. Het is half vijf 's ochtends! Echt...
Ik ga onderuit gezakt op een stoel zitten en staar naar buiten. Het is nog donker buiten, dus het enige wat te zien is zijn de lichtjes en de reflexen op de ramen van binnen.
"Julia! knock Knock?" roept Louis
"Who's there?" zucht ik.
"Hoola."
"Hoola who?"
"P." De jongens gaan helemaal stuk om zichzelf. Echt, grow up. Ga slapen of zo. Ik stuur een snap met het filter van Amsterdam Airport erbij.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik open wat andere snaps en bekijk verhalen van mensen. Natuurlijk is er nog niemand online. Wie wel op dit tijdstip? Ik leg mijn telefoon weer weg en kijk naar Martijn en Louis. Ze rennen achter elkaar aan door het vliegveld.
"Julia, we mogen boarden," zegt Watse. Ik sta op en loop achter hem aan naar het vliegtuig. We vliegen eerste klas KLM, dat wilde Martijn graag. Dit is mijn eerste keer vliegen met KLM en zeker eerste klas! Ik zoek mijn stoel op. Het is echt een soort hok met een stoel. Er gaat een soort schotje naar beneden en Martijn zijn hoofd komt te voorschijn. Ik glimlach naar hem en ga in mijn stoel zitten.
"Mag ik straks bij je zitten?" vraag ik zachtjes aan Martijn en gaap. Hij knikt. We doen onze gordels vast en meer mensen komen het vliegtuig binnen gelopen.
Na ongeveer een half uurtje beginnen we te rijden naar de startbaan. Het opstijgen is zo naar. Dat gevoel is echt vreselijk. We staan even stil en dan rijdt het vliegtuig met volle vaart naar voren en gaan we langzaam van de grond. Zodra we te horen krijgen dat we mogen lopen, sta ik op en loop naar Martijn toe.
"Hoe gaan we dit doen?" vraagt hij lachend.
"Ik kom tussen je benen zitten?" Martijn gaat rechtop in de stoel zitten. Ik ga tussen zijn benen zitten en leg mijn hoofd tegen zijn borst.
"Dit is zoveel beter dan school," lach ik. Martijn grinnikt. Ik gaap en sluit mijn ogen. Ik ben echt gewoon moe.
Point Of View Martijn
Ik kijk naar Julia die ligt te slapen. Ze ziet er zo schattig uit als ze slaapt! Louis komt naar mij toegelopen met zijn camera in zijn handen.
"Deze foto's heb ik gisteren trouwens van jullie gemaakt," zegt hij en laat de foto's zien die hij gisteren heeft gemaakt. Ze zijn echt heel lief!
"Leuke foto's, man!" Louis knikt. Na een kort gesprek loopt hij terug naar zijn stoel en gaat zitten. Ik sla mijn armen om Julia heen en sluit dan zelf ook mijn ogen. Hopelijk gaat zo de reis iets sneller.
