Forbidden Love || Martin Garrix

12

Point Of View Louis

"Kijk die twee nou eens lopen," zegt José zachtjes. Martijn en Julia lopen hand in hand de lift binnen. Allebei glimlachen ze van oor tot oor. Je zou niet zeggen dat ze pas een relatie hebben.

"Ze is een lieve meid," zegt de moeder van Martijn. Zijn vader knikt instemmend.

"Ze heeft nu al een goede invloed op hem. Als ze er niet bij is zou hij nog uren hier kunnen zitten of aan zijn muziek werken," zegt Menno.

"Wie zegt dat ze nu gaan slapen?" vraag ik.

"Julia in ieder geval wel. Dat kind is al vanaf kwart over vijf wakker vanmorgen," zegt José.

"Hopelijk is Martijn verstandig en pakt hij ook zijn rust, al zullen we allemaal wel beter weten," glimlacht zijn moeder.

"Ik ben benieuwd hoe lang hun relatie het volhoud," zegt Watse.

"Lang. Kijk hoe verliefd ze zijn," zegt José.

"We zullen het zien," zegt hij.

"Ik denk dat hun relatie een grote kans van slagen heeft. Als Charelle ook een beetje uit de picture blijft," zegt José.

"Dat is ze toch al?" vraag ik verbaasd. José schudt haar hoofd.

"Martijn en Julia weten dit niet, maar ze stond woensdag bij mij op kantoor. Ze stond te schreeuwen voor de ramen dat ze Martijn terug wilde en een beter contract," legt ze uit. "Na een half uur staan schreeuwen is ze weggegaan."

"Tjees," mompelt Watse.

"Het zou mij ook niets verbazen dat zie hier rond loopt. Maar ze komt niet naar binnen of in de buurt van Martijn en Julia. Ik ben bang tot waar ze in staat is," zegt José.

"Laten we maar hopen dat ze lekker thuis," zegt de moeder van Martijn. Laten we dat maar hopen ja.

•

Point Of View Martijn

Ik kijk naar Julia die ligt te slapen. Ik pak mijn laptop van de tafel af en ga naast haar in bed zitten. Ik zet mijn koptelefoon op en ga verder met het nummer waar ik vanmiddag mee bezig was.

Vanuit mijn ooghoek zie ik licht in de kamer vallen. Ik kijk op en zie Louis in de deuropening staan. Ik zet mijn koptelefoon af en kijk hem afwachtend aan.

"Ik dacht dat je al sliep," fluistert Louis. Ik schud mijn hoofd.

"Kreeg een idee," fluister ik terug. Louis knikt.

"Slaap lekker," zegt hij nog en loopt dan de kamer uit. Ik wil mijn koptelefoon weer opzetten, maar Julia heeft mijn hand vast. Glimlachend kijk ik haar aan. Ik schuif zachtjes een plukje haar achter haar oor. Slaperig opent ze haar ogen.

"Hi," mompelt ze en gaapt. Ik glimlach.

"Hi."

"Moet je niet slapen?" vraagt ze en gaapt.

"Ja, ik ga zo slapen." Al weet ik dat het niet zo is. Als ik eenmaal een idee heb kan ik nog wel even door gaan. Julia knikt. Ze gaat dichter tegen mij aan liggen en sluit haar ogen weer. Ik druk een kusje op haar wang en werk dan verder aan mijn nummer.