Forbidden Love || Martin Garrix

25

Point of View Julia

Mijn zonnebril zet ik op als we uit de auto stappen. Het is hier zo lekker warm! In Nederland is het meteen benauwd warm, maar hier is het echt lekker warm! Martijn pakt mijn hand vast. Ik glimlach naar hem. Tijdens de vlucht hebben we allebei heerlijk geslapen en nu hebben we genoeg energie om de dag door te komen en te genieten van onze vakantie.

"Zullen we ergens wat gaan eten?" vraag ik aan Martijn.

"Dat kunnen we wel doen, ja. Misschien ergens in het stadje?" Ik knik. Lopend gaan we naar het stadje, waar we meteen de eerste en de beste pizza zaak in gaan. Martijn besteld een pizza met kaas, champignonmen en truffel en ik bestel een pizza Margherita.

"Wat willen we allemaal nog gaan doen deze vijf dagen?" vraagt Martijn.

"Geen idee. Genieten," lach ik. Martijn grinnikt. Al snel krijgen we onze pizza.

"Deze is lekker!" roept Martijn enthousiast uit. Ik lach. Hij is echt zo blij als een klein kind.

"Deze is echt wel lekker ja." Genietend eten we onze pizza op.

Na onze pizza gaan we naar het huisje toe, waar we de komende week zullen doorbrengen. Onderweg komen we zoveel schattige winkeltjes tegen!

"Het is zo raar om niet herkend te worden," zegt Martijn. "Niet dat ik normaal overal herkend word, maar als mensen eenmaal weten waar ik ben, dan komen er best wel wat mensen." Ik knik.

"Wel fijn toch?"

"Enorm fijn!" Glimlachend pak ik Martijn zijn hand vast. Eenmaal bij het huisje kijk ik mijn ogen uit. Het huis is zo enorm groot!

"Op de foto leek het zo veel kleiner!" Martijn lacht even.

"Het leek inderdaad wel iets kleiner." Martijn haalt de sleutel uit zijn broekzak en dan gaan we het huis binnen. Onze koffers staan al in de woonkamer. Het is zo mooi ingericht!

"Zullen we boven kijken?" vraag ik aan Martijn. Hij knikt. We nemen onze koffers mee naar de slaapkamer boven. We zetten onze koffers neer in de slaapkamer. Glimlachend loop ik naar het raam. Ik kijk uit op de zee. Onze kamer heeft gewoon uitzicht op de zee! Martijn komt naast mij staan.

"Dit is echt prachtig," mompel ik. Ik leun met mijn hoofd tegen Martijn zijn schouder.

"Jij bent prachtig," glimlacht Martijn. Ik bloos en kijk van hem weg. Lachend slaat Martijn zijn armen om mij heen. Hij drukt een kus op mijn wang.

"Zullen we zwemmen?" vraagt hij dan.

"Is goed." We lopen de slaapkamer in, waar we uit de koffers onze zwemkleding halen.

"Ik ga wel naar de badkamer," zegt Martijn.

"Hoeft niet. Je hebt me toch al naakt gezien," grinnik ik. Martijn glimlacht. Ik trek mijn bikini aan en pak nog een handdoek uit de tas. Ook smeer ik mezelf in met zonnebrand.

"Wil jij mijn rug en schouders doen?" vraag ik aan Martijn.

"Als jij het ook bij mij wilt doen?"

"Natuurlijk!" Martijn smeert mijn rug in en ik smeer zijn rug in. Ik stap in mijn slippers en samen lopen we naar beneden.

"Wie het eerst in het water is!" roept Martijn en rent van mij weg. Ik laat mijn spullen vallen en ren achter hem aan. Nog net haal ik hem in en ben eerder in het water. Glimlachend kijk ik Martijn aan.

"Geluk noemen ze dat," zegt Martijn.

"Toch was ik eerder." Martijn steekt zijn tong uit. Ik doe het naar hem terug. Martijn komt naar mij toe gezwommen. Om hem te plagen zwem ik van hem weg.

"Kom nou!" roept Martijn. Ik schud mijn hoofd. Martijn kan sneller zwemmen dan ik en heeft mij daarom al snel te pakken. Ik slaak een klein gilletje. Martijn begint te lachen. Een tijdje dobberen we een beetje door het water heen. De zon gaat al onder de lucht is echt adem benemend!

"Zo mooi," mompel ik.

"Net zo mooi als jou," glimlacht Martijn en drukt zijn lippen op die van mij. Ik glimlach tegen zijn lippen aan en ga mee in de zoen.

Ik trek terug omdat ik geen adem meer over heb.

"Misschien moeten we dit verder doen in de slaapkamer," stelt Martijn voor. Ik knik kort. We zwemmen terug naar de kust, waar Martijn mijn hand vast pakt als we over het strand lopen. We drogen ons af en lopen dan het huis binnen. Al zoenend lopen we naar boven. Martijn komt boven mij hangen op het bed.

"Weet je het zeker?" vraagt hij zachtjes en kijkt mij aan. Ik knik kort.

"Heel zeker," glimlach ik. Martijn glimlacht terug en drukt zijn lippen op die van mij. Het scheelt dat we allebei weinig kleding uit hoeven te trekken.