SELAM :) İTHAFLAR;
@AyeGl9
BÖLÜM PARÇAMIZ;
JUSTIN BIEBER-ONE LESS LONELY GIRL. BİR BELİEBER İÇİN HİÇBİR ŞARKI ESKİMEZ.
→Austin'den
Yaklaşık yarım saattir boş bir arazideyiz. Daha doğrusu Jixon'un karanlık bataklığında. Etrafı aramak için beş adam gönderdim. Lanet olsun! Ne ses var ne de adam.
-Boş. Jazy, haber verdikten sonra içeri daldım. Boş. Lanet olsun!
-Şey efendim.. Jazy'e aklında ne var? bakışı attığımda Jazy'nin yüzü endişeli gözüküyordu. Jixon'u bulunca kan kusturacağım!
-Aklından ne geçiyor Jazy?
-Efendim. Şey, Ji-Jixon evde olabilir mi? Siktir. Hemen arabalara dedikten sonra kulağı çınlatacak bir şekilde lastik sesi duyuldu. Bu zamanda nasıl yavaş gidilir ki?
→Jixon'dan
-Tadına nakma zamanı geldi de geçiyor bile güzelim. Hâlâ kollarımda çırpınıp duruyordu. Yatağa fırlatmamla ağlaması daha da şiddetlendi.
-Ya zorla ya da seve seve güzelim. Her harfte ağlamasını şiddetlendirmesi sinirimi bozuyordu. Ağlayan kızları hiç sevemedim.
-Duydunmu beni?! Resmen kükremiştim. Cevap vermeyince de kolunu çevirip kırdım. Ağzıdan çıkan iniltisine küfretti. Zor kız. Gidiyoruz.
-Ne?! Ha-hayır! Hayır diyince saçını daha sıkı tutup sürükledim. Salak.
-Evet bebeğim, evet. Artık tamamen benim olacaksın. Dış kapıya ulaştığımızda kaçmaya çalışıyordu bu da işimi zorlaştırıyodu. Arkadan gelen müthiş fren sesi ve ışık gördüm. Araba ışığı. Araba ışığından gözüm kamaştı bu yüzden gözümü kapatıp kimin olduğunu göremedim. Ta ki kafama silah dayanana kadar.
→Austin'den
Bizim ev. İyi numaraydı Jixon.
-Artık oyun bitti. Bırak kızımı! Son sözümü söylerken adeta kükremiştim. Bnim kızıma ha?! DOKUNMAK!
-Götürün depoya. Geliyorum. İçeri gir Bessy.
*Depo*
Jixon içeride eli ayağı bağlanmış bir şekilde duruyordu. Ölsün piç. Kafamla işaret verdiğimde 3M'lik halatı getirip, üstünü çıkardılar. Ne dedim ben?! Kan kusacak. Tamam kanını tekrar yedireceğimi söylememiş olabilitçrim.
-Sıkın. Dememle halatı böbreklerinden sıkmaya başladılar. Kan kusmaya başlayınca yapıcakları talimatları verip eve gittim
*Ev*
Anahtarı çevirince Bessy'nin ağlama sesini duydum. Yukarıya, odaya çıkmaya başlayınca ses daha net geldi. Kapıyı çevirip açınca Bessyi ayaklarını çekmiş başını da ayaklarına kapatmış hıçkırarak ağlarken gördüm. Beni görünce eliyle gözünün yaşlarını silip yanıma geldi.
-Sarıl bana Bess.
-Ne?!
-Duydun işte sarıl bana.
