SELAM. BİLİYORUM UZUN ZAMANDIR SADİST'E BÖLÜM EKLEYEMEDİM. ÖZÜR DİLERİM. YENİ BÖLÜMÜMÜZ İYİ OKUMALAR.
"Kalbimdeki boşuğa sevgi yerine hep acı doldurmuştu."
***
Austin'den
Yeni dolan viskimi daha bitiremeden telefon çalıyordu. Menajer bozuntusu.
-Ne istiyorsun yine Joe?
-Austin Bessy... Bessy'e Brettaw'ın adamlarından biri tecavüz etmiş.
Hızla ayağa kalkarken ona emirler yağdırıyordum. Benim olana kimse dokunamazdı.
-Joe, o siktiğimin orospu çocuğunu bulacaksın sadece 36 saatin var. O piç ölmek için bana yalvaracak. Ayrıca kapımızın önündeki sikik korumaları hallet ve iğne düşse salisesinde bulunacak kadar adam koy.
Onaylamadan kapatmıştım. Hızla arabayı çalıştırdığımda araba altımda inlemişti. Direksiyonu tuttuğumda parmağıma kan oturmaya başlamıştı. Arabayı evin önüne park ederken Joe bana bakıyordu. Evin önüne geldiğimde Joe bir şeyler anlatıyordu. Sakin olmam için. Ama o da biliyordu ki, onu dinlemeyeceğim ve Brettaw bulunduğunda anasını sikeceğim.
-BESSY! Sanki gök gürlese bu kadar ses çıkmazdı.
-O siktiğimin ses vermeyen kızı nerede Joe! Joe'ya bağırmamla bir adım gerilemesi ve gözlerindeki korku belirmesi bir olmuştu.
-Odada ve jinekolo-
Dinlemeden yukarı çıktığım için çenesini kapatmak zorunda kalmıştı. Kapı açık olduğu için içerdeki soru soran kadının sesini ve ağladığı için cevap vermeye çalıştıkça boğazına hıçkırıkların dolduğu Bessy'i duyabiliyordum. İçeri geçtiğimde Bessy'nin yüzü şişti. Gözlerinin altıda. Her ne kadar duvarlarım yıkılmayacak olsa da, biliyordum ki şu görüntüye kalbim acımıştı.
-Bessy? Sesim beklenmedik bir şekilde kırık çıkmıştı. Yanına, yastığın kenarına oturduğumda elim başına gitmişti. Okşamıyordum, sadece elim saçlarının içindeydi. Bessy çığlık attığında kulağına sadece onun duyabileceği bir şekilde fısıldadım:
-Yanındayım tamam mı? Bak her zaman istediğin gibi, yeniden yanındayım. Unutma, sadece benimsin Bessy.
Saçında duran elimi hareket ettirip yavaşça okşamaya başladım. Bir an gözlerimi kapatıp kendime "Neden? Neden bunları yapıyorum?" "diye sordum.
ÇÜNKÜ O SENİ BIRAKIP GİTTİ.
Lanet olasıca iç sesim haklıydı. O beni bırakmıştı. Canımı yakmıştı. Sıra bendeydi. Hızla saçında olan elimi hızla çektim. Yüzüme o ruhsuz ifade yerleşti. Doktor işini bitirince Bessy de ayağa kalkmaya başlamıştı. Zorlanıyordu. Neden bu kadar aptaldı ki?
-Otur. Sert sesime rağmen bana itaat etmeyip ayağa kalkmaya çalışıyordu. Acısına aldırmadan elimle bastırınca olduğu yere çivilenmesi ve çığlık atması bir olmuştu. Çığlığı şu an umurumda olacak son şey bile değildi. Doktor hâlâ odada olduğu için kulağına eğilip fısıldadım;
-Sen benimsin. Bana itaat etmek zorundasın, bebeğim. Bilerek bebeğim kelimesine vurgu yapmıştım. Hâlâ küçük ve yardıma muhtaç bir bebekten farksızdı. Salak. Doktor çıkınca bende peşinden gittim. Bir ton ilaç verip çıktı. Sanki içecekti.
-Joe, git ilaçları al. Eve CV ile on-on beş tane bakıcı adayı getir. Kapıdan çıkınca en sevdiği çikolata ve yemek malzemesi aldım. Tabiki de acımamıştım. Ama içimden bir ses ona biraz daha yumuşak davranmamı istiyordu. Sonuçta yeni bir şoktan kurtulmuştu ve bana ihtiyacı vardı. Ya da ben öyle düşünüyordum. Kafamdan sikik düşünceleri atıp yola odaklanmaya başladım. Markete geldiğimde iki kız arkamdan tabiri caizse anırdı. Siktir. Bir de bu çıktı.
-Sen gerçek misin?!
-İnanmıyorum öldürün.
Tam bir ergenlerdi. İyi ki Bessy böyle değildi. Böyle olsa heralde intihar ederdim. Çikolata bölümüne ilerlediğimde bir kaç tane çikolata aldım. Gözüme çarpan çikolatayla geçmişime bir siktir daha çektim. En sevdiği çikolataydı. Elimdekilere bir kaç tane daha o çikolatadan eklediğimde yemeklik malzemeleri alıp kasaya ilerledim.
-Bessy'den
Canım acıyor Carter. Kendime küfür ediyorum. Hiç bir zaman değişmeyeceğine inandığım için kendime küfrediyorum. Hâlâ doğru kızı aradığını düşündüğüm için küfrediyorum. En çok da hâlâ seni sevdiğim için kendime küfrediyorum. Öyle canım yanıyor ki. Eskisi gibi sevgili olsak bile birbirimize güvenemeyeğimiz için kendime lanet ediyorum. Keşke gitmeseydim. Yemin ederim ki bilerek gitmedim. Yemin ederim ki seni bırakmak istemedim. Sadece sebeplerim var. Kardeşim. Onun öldüğünü sana söylemek istedim. Defalarca söylemek istedim. Ama yapamadım. Her seferinde kaçmayı tercih ettim. Tam bit aptalım. Ne yaparsan yap, hak ediyorum. Biliyor musun, geçenlerde telefonunu evde unutmuşsun. Annemi aradım. Her yerde beni arıyorlarmış. Sadece iyi olduğumu, aramaların durdurulması için Ne gerrkiyorsa yapılmasını söyledim. Seni seviyorum Carter. Her ne şekilde, ne zamanda, ne filirde olursan ol, olursam olayım, seni seviyorum. Tüm dünyaya bunu haykırmak istiyorum. SEN BENİMSİN, SENİ SEVİYORUM. SENİ ÇOK SEVİYORUM.
Hıçkırmamla gözümden bir tane daha yaş düşmesi bir oldu. Gittikçe Austin'in şapçalca poz veren fotoğrafı ıslanıyordu. Arkamda bir nefes alış-verişi duyduğumda onun olmaması için tanrıya yalvarmıştım.
-Austin'den
Eve girdiğimde ses bile çıkarmamıştım. Mutfağa işerleyip poşeti bıtaktım. İçinden en sevdiği çikolataları alıp yukarı sessizce ilerledim. Kapıyı açmamla konuşmasını duymam bir olmuştu. Neden bana söylemediğine dair öfke içinde dolarken yumuşamış tarafım kat be kat sinirden köpüren tarafıma ağır basıyordu. Arkasına dönünce beni görmesiyle gözünden bir damla daha yaş düşmesi bir olmuştu. Yanına sessizce ilerledim ve kolundan tutup kaldırdım. Yatağa otutturunca elimdeki çikolataları göstermiştim.
-Ihm, şey s-sana en sevdiğin çikolataları almıştım, onu vermeye geldim. Kekeleme mi? Siktir. Elim istemsizce ardı ardına akan yaşlara gitti. Yavaşça elimi yanağına koydum ve baş parmağımla yanağındaki yaşı sildim. Telefonumun çalmasıyla içimden bir siktir çekişim ve hangi orospu arıyor demem bir olmuştu. Joe yazısını görünce telefonu kapattım. Çok acil olmadıkça bir kere daha aramayacağını biliyordum. Siktiğimin telefonu tekrar çalmaya başlayınca önemli bir şey olduğu için hışımla ayağa kalktım.
-Ne var yine Joe? Ne sikim istiyorsun? Telefonu kapatmadan rahatsız edilmeyeceğimi bilmiyor musun? Duyduğum şeyle okkalı nir küfür etmem ve Bessy'i arabya götürmem bir olmuştu.
