1.G.E

388 99 169
                                    

Arkama bakmadan koşuyordum. etrafta ay ışığından, başka bi ışık yoktu arkama bakmaya değil, cesaret gücüm bile yoktu. tek bildiğim, olanca gücümle kaçmaktı, ney olduğunu kim olduğunu bilmeden. bacaklarımda artık iğnelenmeye başlayan acılar vardı. Korkuyordum hemde çok yakalanmaktan, korkuyordum, ayağımın taşa takılması üzerine yere kapaklanmam, bir olmuştu. ayağa kalkmaya çalışırken,  kafama yediğim darbe yüzünden, başımdan aşağı kanlar akmaya başlamıştı, ve sonrası karanlık ...

Çığlık, çığlığa, uyanmıştım. Refleks olarak başımı kontrol ettim,kan falan yoktu. Çığlık atmamı duyan, Babam hemen odama gelmişti.
-İyimisin, Güneş'im yinemi kabus gördün.yanıma gelip şefkatli, kollarıyla sarılmıştı.
-Sorun yok baba,iyim sadece hergece,aynı kabusları görmekten, sıkıldım.
-Istersen, yarın doktora gidebiliriz. Dedi.
-Yok babacığım,gerek yok gerçekten.  hazır cevap halimden bir kez daha nefret ettim.
-Tamam prenses, ben yatağa gider.  asker selamı, vermesi üzerine gülümsemistim. yanağıma ufak, bir öpücük bırakıp. odamdan çıkmıştı,
Tekrar uyumayacağımı, bildiğim için komidinin, üzerinden telefonumu alıp.Google girdim, bu kabuslara bi son vermeliyidim. Ama hiç bir sonuç, yoktu.
Sadece bilinçaltımın,  bir oyunu olarak bir kaç teori, ah hadi ama hepsi, çok gerçekciydi, ve hiç bir anlam ifade etmiyordu. birinden, kaçıyorum, düşüyorum, sonrası, karanlık.
Annem, şimdi  yanımda olsa belki bilebilirdi. belki kabus dahi görmezdim, sıcacık kollarında bilmem,  kaçıncı huzurlu uykumda olurdum, ama yoktu. Ona o kadar; çok ihtiyacım vardı'ki ama gel gör'ki kokusunu, dahi hatırlamıyordum. Boğazıma, acı bir düğüm oturmuştu,  ama ben.
Güneş Arslan  Aglamıycaktım;
Gün gelecek,  hepsine  hesap soracak, gerçekleri gün yüzüne, çıkarcaktım.

Multimedia =Güneşin rüyasında kaçtığı yer

Bölüm sonu

Eksik ve yanlışlarımı görürseniz söyleyin vote  ve yorum yapın  diye bi açıklamada bulunmıycagım beğenen  zaten fikirini söyler :)

GÜN'EŞ DÖNÜMÜ (DÜZENLEMEDE)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin