15.Bolum

89 35 91
                                    

EVETTTTTTTTTTT, FANTASTİK İÇİNDE  YÜKSELENLERDE YERİMİZİ  ALMIŞ BULUNMAKTAYIZ NASIL MUTLU OLDUM  BİLEMEZSİNİZ HEP YANIMDA OLAN TATLI OKUYUCULARIMA  OKUYUCU DEMEK İSTEMEM SİZ BENİM CANIMSINIZ İYİ KİDE VARSINIZ😍😍😍😍

VE BUGÜN 1 BİN ŞEREFİNE SİZE BİR SUPRİZ VAR NE DEDİĞİNİZİ DUYAR GİBİYİM, KENDİ SESİMDEN  ŞİİRİ SİZ DEĞERLİLERİME ARMAĞAN EDİYORUM.

VEEEEE @s_e_n_u_g  SESİMİ ÇOK MERAK EDİYORDUN, BU BÖLÜM SANA İTHAFEN  İLK KURGUMU YAZDIĞIMDA PES ETME BUSRA OLCAK KİMSE OKUMAZSA BILE BİZ OKURUZ DİYEN CANIMIN EN İÇİNE , KİTABI YAZMAYI  BIRAKTIM DEDİĞİMDE TON LAF SAYIP  ÜSTÜNE BİDE TRİP ATAN  CAN DOSTUMA HA BİDE OLDURCEM TEHTİDLERİME KATLANAN HERBİSEYİME  SANA ARMAĞAN OLSUN SEVİYORUM  KIZ SENİ  SİNİR ETMEYİ 😘😘😘😍😍😍

GÖKALP

Karanlığın, içinde bana doğru gelen, birini gördüm, ışık  gibi aydınlatıyordu, geçtiği  yeri şuan kim olduğunu fazla seçemiyordum, biraz daha yaklaşınca, Güneş'in olduğunu gördüm, üzerinde mavi beyaz karışımı bir elbise vardı, gözlerim kolyesinde takılı kaldı, rengi  maviye dönmüştü.

Ters giden, birşey vardı normalde güç kullanmadığı sürece kolye renk değiştirmezdi, kullandığı güce göre renk alırdı, şuan mavi renk umut ve yaşamın rengiydi.

-Güneş.

Parmağını, dudağıma götürdü.

-Sttt, Şimdi  yaşama vakti.

-Ne,ne yaşaması biz zaten yaşıyoruz.

-Cıkss, sen ölüsün Gökalp.

Ardından, bir kahkaha attı şuan  karşımda  Güneş değilde bir başkası  vardı.

-Ama, bu imkansız hiçbir ruh emici yaşam  veremez.

Ardından kolyesini avucunun içine aldı, diğer elinide kalbimin üstüne koydu, ben şaşkın bir şekilde olanları  izliyordum,tekrar Güneşe baktığımda.

-Yaşamakta, ölmekte senin elinde.

Uzaktan parlayan, ışık gözlerimi kamaştırmıştı, nereden geldiğine bakmak için kafamı çevirdim, tam
Güneşe  cevap vermek için dönmüştüm ki gitmişti.

GÜN'EŞ DÖNÜMÜ (DÜZENLEMEDE)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin