Bu bölüm beni hiçbir zaman yanlız bırakmayan Svrkalem itafen yazılmıştır.😙
Multimedia=Gökalp
Gökalp
Sedanın,herkes dışarı çıksın sen kal Gökalp demesiyle,birlikte odada kaldım, Az çok aklındakileri anlıyordum benide Güneşin geçmişine gönderecekti,
Olası, bir durumda onu koruyabilmek içindi, Bende en az Güneş kadar merak ediyordum Acaba gerçekten Seda onun öz annesimiydi, bende bu sayede öğrenmiş olacaktım, Seda ve bende çok iyi biliyorduk geçmişe gitmenin, ne kadar tehlikeli olduğunu her hangi bir geçmiş zaman çığırtkanıyla karşılaşma ihtimalinde onu koruyacaktım,
S- Hazır mısın Güneş.
G- Evet, hazırım.
S- Siz çıkın, Güneş kalsın sadece, Gökalp sende kal.
Gö- Tamam, patron.
Sedanın, 3 kadar saymasıyla başladık, Seda bana başıyla gelmemi söylerken yanına gittim güneşin elini elime koyup, aynı işlemi banada yapmıştı,
Geçmişten kesit
Gözlerimi açtığımda, yerde yatıyorduk, hızla gözlerim Güneşi ararken, ayağa kalktığını gördüm, bilmiyorum ama birşey dikkatini çekmişti, o yöne doğru ilerliyordu bende peşinden gittim, ben onu görebiliyordum, ama o beni göremiyor duyamıyordu, onunla temas etmediğim sürece göremezdi,
Dikkat kesildiğinde bir bebeğin ağlama sesini duydum, kapının önüne geldiğinde kararsızdı.
Tam kapıyı, açmak için uyandığında kapının arkasına geçmişti, bende peşinden, odaya girdiğimizde bir kadının bebeği susturmaya çalışmasını izliyorduk, Güneş merhaba dedi, çok saftı geçmişte bizim bir ruhtan farkımız olmazdı,
O sırada, içeri Serkan girdi, bebeği kucağına aldı sevmeye başladı, Güneş ilgiyle izliyordu onları Seda ve Serkanın gençlik zamanlarıydı burda Seda daha sıcaktı, buz tutmuş kalbi yoktu, Yemek masasına geçtiğinde Güneş imrenerek bakıyordu onlara.
Kızımızın adı ne olsun, canım.
Bilmiyorum hayatım sen karar ver.
Güneş, Güneş olsun.
Güneş'in Baba dediğini duydum daha yeni babasını tanımıştı, Güneş Serkanın yanına gidip sarılmak için hamle yaptığında eli boşlukta kalmıştı, ve o an ağlayarak yere çöktü.
Üzülmüştüm, hepsi benim suçumdu suçluluk duygusu ağır basıyordu, yanına gidip teselli etmek istedim Babanın katili benim demek istedim, hepsi benim suçum küçük kız ağlama demek istedim, o güzel yüzüne göz yaşı yakışmıyor, Tam adım atmıştımki ortam kararmaya başladı,
Az ilerde olan ışık huzmesi dikkatimi çekmişti, Güneşin ayağa kalktı ışığa doğru yürümeye başladı, tekrar bi kapının önüne gelmiştik, Refleks olarak kapıya elini attı yine arasındaydı, içeri girdiğimizde ortalıkta dolaşan Güneşin küçüklüğünü, gördüm o zaman olduğu gibi saf ve masumdu Seda kapıda belirdiginde,
Güneş koşma kızım düşeceksin.
Ardından, uzun bir kovalamanın ardından seda küçük güneşi gıdıklamaya başladı, kahka sesleri cam kırılma sesiyle bozuldu, içeri giren adam Rüzgar Koçtan başkası değildi, acımasız herif bi kaç tehditle onları aldı ardından arabaya bindik, belirli bir süre sonra, Rüzgar heykel gibi kalmıştı araba havaya doğru uçarken, ani bir darbeyle yerle buluştu, Kapı sertçe açıldığında herkesin bakışları onu buldu,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜN'EŞ DÖNÜMÜ (DÜZENLEMEDE)
Fantasyhep yada,hiç savaşmadan kazanılmazmış,hiç bir şey Aşk, Ölüm , Kaçmaya çalıştığın, Gerçekler, Gizem, Gerilim, tatlı bir heycan, Tarafını sen seç hangi taraftasın bu bildiğiniz kurgulardan değil bu tamamen farklı.
