YAŞANMAMIŞ KALSIN (TAMAMLANDI)

AFFET

  Tam 6 ay geçmişti . nede çok özlemişti hazanı ama yapamazdı .Kardeşi seviyordu onu... Sormuştu sinan ona yağız haykırmıştı abinim ben senin sil at kafandan demişti gözleri kararmıştı bunları söylerken aslında kendine diyordu bunları o kızı yaşatma kalbinde gitmeye karar vermişti yağız ... Çünkü babasının evliliğinin gerçekte küçük bir kızı korumak için yaptığını öğrenmişti Sinirlenmişti genç adam çünkü sevdiği kadın saklamıştı ondan her şeyi . Nasıl yapabilmişti hazan buna ona oysa güvenmişti yağız ona yanlış olduğunu bile bile güvenmişti.                                              

Gitmek için bir adımdı nefes alamıyordu artık uçağa yetişmeye çalışıyordu bir ses nasılda naif  nasılda inceydi sesi içinden o değil dese de kalbi nasılda istiyodu onu...                                                        Hazan ne işin var senin burada.

Asıl senin ne işin var yağız gidecek miydin  gerçekten hiç bişey söylemeden bir kez olsun sormadan gidecekmiydin bu kadar mı değersizim senin için ?

 Biliyordu değersiz olmadığını ya peki değersizsin derse ne yapardı hazan ? düşünmek bile istemiyordu. 

Delirmiş gibiydi yağız sanki yalan söyleyen karşısındaki kız değilde başkası gibi davranması daha da deli etmişti onu . Ama artık susmayacaktı .

Ne gerisi vardı bu hikayenin ne de ilerisi , hiç bir zamanda olmamıştı zaten . 

Öylemi dedi sert bir sesle sen  bana yalan söyledin hazan ben değil , ben senden hiç bir şey saklamadım sahi daha ne saklıyorsun benden var mı daha yalanın daha ne bilmem gerekiyor seninle ilgili?  nefret etmek istiyordu hazandan nasıl yapardı ki gizlice sevmişti onu gözlerini bakışını en çokta kalbini kendinden bile gizlemişti bunu. 

Nefes alış verişi değişti hazanın . Kalbi , anlamsız bir hal aldı daha kendine bile yeni yeni itiraf ediyordu herşeyi ya şimdi dedi ya da hiç bir zaman yasak olduğunu bile bile döküldü sözcükler dudaklarından ne kadar korksada ya bu söyledikleriyle kazanacaktı onu yada sonsuza dek kaybedecekti . Saklıyorum dedi sessizce . Yağızın hareketlerini gözlemliyordu .  Korkuyordu hem de delicesine bir yandan da kalbinin sesini duymamaya çalışıyordu .

Yağız ise gözlerini kıstı korkuyordu sevdiği kadının ondan başka bir şeyler daha saklamasından ölüm gibi korkuyordu . Ne garipti karşısında ki onun sevdiği insandı ama kızın  bundan haberi bile yoktu . o okyanus gözleri kapkaraydı şimdi hiç olmadığı kadar kara ..  

Hazan  derin bir nefes aldı içinden ya şimdi ya hiç  dedi sevdiği adamın gözlerine  bakarak nefesimi ,  benliğimi seni saklıyorum yağız kalbimi saklıyorum ben . Ne kadar da yakındı sevdiğine bir o kadar uzak ne de çok seviyordu kokusunu . Daha da yakınına geldi gitme dedi sessizce , bırakma elimi !!! 

Yağız şaşkın sekilde ona bakıyor ne dediğini anlamaya çalışıyordu . Hazan ne demişti demin onu sevdiğini aklı almıyordu bu olanları. Rüya görüyor olabilir miydi ? Kalbinin sesini duydu bir an bu kalp onun muydu ?Ah nasılda yerinden çıkıyordu kalbi . Dünyaları vermez miydi  Ona sarılmak için ? Daha bir kaç saniye önce içinden onu ne kadar çok sevdiğini söylüyordu . Keşke bilse onu sevdiğimi o zaman anlar diyordu . Şimdi ise kulakları hazanın da onu sevdiğini duyuyordu . Üstelik başkasından değil ; hazanından sevdiği kadından duyuyordu bunu imkansızım dediği uzaktan sevdiği fotoğraflarına gizli gizli baktığı kadından . Kardeşinin aşık olduğu kadından ! 

Yapamazdı ! 

Oysa nasıl istiyordu onu öpmeyi , sarılmayı  bir beden olmayı ... 

Yağız egemende o . Kendini düşünmez ailesini düşünürdü .  Şimdi de öyle yapıyordu . Tek düşündüğü Sinan'dı  . Kardeşine  dediği geldi aklına : abinim ben senin ...Nasıl yapardı bunu kardeşine ? Kendi elleriyle  nasıl öldürürdü kardeşini .... Yaşanmamış kalmalıydı bu hikaye . Gülümsedi sadece gülümsedi hayal dediği , imkansız dediği şu anda karşısındaydı . Akan gözyaşlarını öpmek istiyordu , sımsıkı sarılmak , kokusunu içine çekmek istiyordu yalandan gülümsedi . Ellerini saçlarının arasından geçirdi . Bakamıyordu hazana , bakarsa yapamazdı gidemezdi. Keşke nefret etse benden dedi ya da hiç bilmeseydim beni sevdiğini daha kolay olmaz mıydı o zaman herşey daha kolay daha anlamlı olurdu . En azından sadece kendisinin acı çektiğini düşünür , bilirdi . Şimdi ise her gün  sevdiğinin acı çekeceğini de bilecekti geri gelmek isteyecekti belki . Sonra kafasında ki düşünceleri kendi kendine cevapladı . Sen yanlız olansın , mantıklı olansın ve en önemlisi yağız egemen sen kalpsiz olansın . Sevilmeyen  ve sevilmeyecek olansın !!!

Tekrar gözleri  hazanın gözlerini buldu . Dudaklarını araladı bu söyleyeceği sözlerden kendisi bile nefret etti kendinden  aşktan kaçtığı için . Emin ve sert sekilde  ama bir o kadar da aciz  ve anlamlı bakışlarla   AFFET  dedi sessizce yapamam unut bu yaşananları unut hazan o gece ki gibi nefret et benden . Hazan nefret edermiydi bilmiyordu . Ama kendisi nefretin de üstünde duygular besliyordu kendine.

 Nefesi kesildi genç kızın gözlerinden yaşlar aktı . Ne bekliyordu ki aşkını itiraf edince yağızın ona sarılcağını mı  ?  Yağız egemendi o , kendini düşünmez ama herkesi düşünür . Bu haline aşık olmamış mıydı hazan onun zaten . O eşsiz gözlerinden sonra mükemmelliğine  ? 

Yağız Şimdi  anlıyordu aşkın ne demek olduğunu. Bir keresinde hazana aşk hayal gerçek sensin demişti . Sonra hazana aşık olmaya başladığında aşkın şaçma bir şey olduğunu söylemişti. Şimdi ise kaçmak  istiyordu , hazanı  görmemek , duymamak . En kötüsü de buydu  . Yüreğini kalbini orada bırakıp gidiyordu genç adam !!! Ve öyle  De  yaptı  . Arkasında  koşkocaman  bir enkaz bıraktı .

  Düşüncelerden sıyrıldı yağız egemen 6 ay geçmişti geri dönüş vakti gelmişti artık onu unutmak için gitmişti ama daha çok aşık olmuştu kendini ateşe atacağını bile bile geri dönüyordu .

                                İLK HİKAYEM O YÜZDEN ŞİMDİDEN YANLIŞIM VAR İSE AFFEDİN