"lex tara na."napatingin ako kay kelly na tinatawag na ako para umalis kami.
"sige susunod na ako sa may kotse."sambit ko.tumango naman siya at naglakad na papunta sa may sasakayan.Tumingin ulit ako sa puntod nya.Isang buwan palang ang nakakalipas ng mawala sya sa amin---sa akin..Ang hirap tanggapin na wala na sya pero ano nga bang magagawa ko kung hindi kayang ibalik ang buhay nya.Pinipilit ko ang sarili ko na hindi na sya isipin pero hindi ko kaya.Parang gusto ko nalang din magpakamatay dahil wala na sya sa tabi ko.Alam ko sa sarili ko na wala kaming relasyon.Nagsisisi ako dahil ang tanga tanga ko dahil hindi ko na suklian yung pagmamahal nya sa akin.Sorry kaizer.
"hey,kaizer alis na muna ako ah.Dadalawin nalang kita ulit dito.i miss you na kaizer.mahal na mahal kita.kung nasaan ka man sana masaya kana dyan."sambit ko at niyakap ko ang lapida nya.Pagkayakap ko ay biglang may malamig na hangin na dumampi sa aking katawan.Tumayo na ako.
"bye kaizer bibisitahin nalang kita ulit aalis na kami."sambit ko at sinulyapan ko ang puntod nya saka ako tumalikod na ako at naglakad na ako paounta sa may kotsr kung nasan si kelly.
Kahit isang buwan na ang nakakalipas hindi kopa din tanggap na wala na sya.
Binuksan ko ang pinto ng kotse at sumakay.
"ayos kana?"tanong ni kelly sa akin pagkapasok ko sa loob ng kotse.
"oo pero kelly hindi ko kaya."biglang sabi ko.
humarap sa akin si kelly at hinawakan ako sa dalawa kong balikat.
"lex masakit man toh para sa akin at para sayo kailangan ko itong sabihin.lex hindi na babalik si kuya kaya ang payo ko kahit masakit kalimutan mona si kuya at mag move on kana.Ayaw kong nasasaktan ka lex
para na din kitang kapatid at alam kong si kuya na ayaw ka din nyang masaktan kaya plss..lex ako na nagmamakaawa sayo mag move on ka nalangat tanggapin na wala na si kuya dahil ako kahit masakit tinatak kona sa isipan ko na wala na si kuya at hindi na sya babalik sa amin.*sob"sambit niya at lumuha na.
napaluha na din ako.kaya ko kaya?mag move on naba ako?hindi ko alam ang gagawin ko.Niyakap ko si kelly dahil humagulgol na ito ng iyak.
"kelly tumahan kana.makakayanan natin ito."sambit ko.at pinunasan ko yung mga luha nya.tumango siya at tumingin na sa may manubela at pinaandar na ang sasakyan.
Habang nasa byahe kami ay tahimik lang kami hanggang makarating kami sa may bahay namin ay hindi umiimik si kelly.Bago ako bumaba ay nagpaalam muna ako kay kelly.
"kelly salamat.ingat ka."sambit ko.
"cgeh."sambit niya.
bumaba na ako ng kotse at hinintay ko nalang umalis si kelly bago ako pumasok sa may loob ng bahay namin.Pagkapasok ko sa loob ng bahay ay agad akong umakyat ng kwarto at dumapa sa may kama.At bumiling ulit sa may harap.tumingin ako sa may kisame.Napahawak ako sa isang bagay na nasa aking leeg.yung pendant na krus na ibinigay sa akin ni kaizer ng bago sya mawala sa akin.
"kaizer hinding hindi kita makakalimutan."nasambit ko nalang sa hangin.tumayo ako sa may kama at kinuha yung cellphone niya na nasa may cabinet na katabi ng kama ko.oo ibinigay sa akin nila tita ang cellphone na nakuha sa may bangkay niya.buo pa ito kaso nakapatay lang.
Binuhay ko ito at ilang saglit lang ay nabuhay na ang cellphone.
pagkabukas ko sa screen lock ng cellphone niya ay tumambad sa akin ang wallpaper na picture naming dalawa. Ang saya saya pa namin ditong dalawa pero eto ngayon ako nalang mag isa at iniwan nya na.
niyakap ko ang cellphone niya.
"kaizer miss *sob na miss *sob na kita."sambit ko at umiyak. at pumikit.
