EsAlp

"Mucize"

Esma yatağından yavaşça kalkıp Alp ile olan fotoğraflarını eline aldı. Yavaşça yerine oturduğunda parmaklarıyla okşamaya başladı Alp'in yüzünü "Alp ben seni çok özledim. Ama sen bana ameliyattan sonra böyle bir ihtimal olacağını söylemedin, beni unutacağını, hatırlamayacağını." Esma hafif başını havaya kaldırıp gözyaşlarının akmasına izin verdi. Hastanede son çektikleri fotoğrafa bakarak "Ama söylemiştin seni aradığımda 'Esma eğer bir gün seni unutursam, bana seni sevdiğimi hatırlat, unutmama asla izin verme' diye."
Elindeki son fotoğrafıda yere attı Esma ve yatağa uzandı. "Alp üzgünüm yapamıyorum ben! Senin beni görünce hatırlayamamana, gözlerimin içine bakarken hiç kimsen olmana, kalbinin sesini duyamamana dayanamıyorum. Ya o kalp başkası için atarsa şimdi ? Ne yaparım ben, nasıl dayanırım.! Alp ben seni çok seviyorum, nolur hatırlayıp gel artık."

"Esma.." Alp'in tanıdık sesiyle Esma yatağın üstünde oturarak kalkıp kapıya döndü.

"Alp!" Esma Alp'e bakarak ne söyleyeceğini bekledi. Yavaşça yanına doğru gelmesiyle hafifçe yatağında yer açıp oturmasını bekledi.

"Hatırlayamıyorum ben sen yardım etmek isterken kırdım biliyorum ama bu beynim bomboş. Kimim, kimin nesiyim yok yani."

"Sen yanımda ol, izin ver herşeyi hatırlayacağım sana, söz."

"Ama tek birşey var o gün sana bağırdıktan sonra acıyan bu kalbim varya hala senin için atıyor ama ben senin hakkında hiçbirşey bilmiyorum en çokta o yakıyor canımı."

Alp ellerini Esma'nın yüzüne koyarak yavaşça yaklaştı "Belki öpünce hatırlarım? Aşk hatırlatır ne dersin? Gerçi o masal sadece ama ınanıyorum ben." demişti Alp Esma'nın gözlerine izin ister gibi bakıp. Esma'da dayanamamış belki bir mucize olur diye öpmüştü.

-SON-

Minik bir feels daha..🎈
İyi Günler herkese ❤